Nakatulog ako sa sobrang haba ng oras na pagbabantay ko kay rod and guess what?
I don't even understand why he's always finding her while i am still here beside him?
Napabuntong hininga na lamang ako habang kinakausap sa phone si mom somewhere in canada.
"Kailan ba ako lalabas Sab? i want to see her" he said while he's trying to stand.
"Rod, how many times do we have to tell you na iniwan ka na niya and sumama sa kabit niya" medyo napalakas boses ko doon dahil sobrang nakakainis na siya.
"Hindi ako naniniwala hanggat hindi ko siya nakaka-usap ng personal" mas lalo akong nainis when he insist that way. I can't stand with him like that.
[a/n: don't mind my grammar if there's something wrong hahaha]
Napansin kong lumuluha si rod ng mga oras na iyon and alam ko na sa isipan niya naniniwala siyang niloko siya ni Aelly and hindi niya lang ito matanggap at maamin.
"So, what do you plan? hahanapin mo ang isang taong nagtatago and chose to leave you like that huh?!" hindi na ako nakapag pigil pa and i want to wake him up sa kahibangan niya.
"Please, leave me alone Sab" nagdabog ako while irritating.
Kaasar!
I walked away and sakto dumating naman yung pinsan kong si Emman.
Rod's bestfriend.
"Cou'z please enlighten him for me. Please" pagmamaka-awa ko sa kanya and by the way, mas boto sakin si kuya emman kumpara sa mababang babaeng yun.
"Ok, stop it Sab. gagawin ko lahat ng pwede kong gawin and beside, Aelly has already gone and made a mistake and that's unforgiveable" napangiti ako ng sandaling iyon and buti nalang talaga i have cousin na sobrang supportive.
"Don't spoil her Ems" sabi naman ni Justine while walking away.
"Panira ng moment!" sigaw ko habang nakapout pa.
Habang hinihintay sina ate chloe and tita and tito sa labas biglang nag sink in sa utak ko lahat ng naganap almost 1 year ago. and my mistakes, dito nagsimula ang pagtatagpo nila ni aelly and rod and it was my fault during that time.
FLASHBACK
I was walking around and searching for my lovely doggie ng biglang may bumunggo sakin.
"Ano ba? bakit hindi ka man lang tumingin sa dinadaanan mo!" pasigaw kong sabi sa babae.
"Pasensya na mis, hindi ko sinasadya. hinahanap ko kase yung bunso kong kapatid" paliwanag niya and dahil sa init ng ulo ko sinabuyan ko siya ng iniinom kong tea.
"Ows sorry-y hindi ko din sinasadya kase naman nakaharang ka sa daanan ko" inisnaban niya ako sabay punas ng kanyang basang damit.
"Ayoko ng gulo mis. paraan" sabi niya ngunit hinablot ko ang kanyang buhok.
"Where do you think you're going? bayaran mo ang damit ko" sabi ko sabay irap sa kanya.
"Quits naman na tayo heto sinabuyan mo ako" pagdidipensa niya and i hate that.
"Don't make me laugh! alam ko sinadya mo akong bungguin and to think sa katayuan mo baka pa nga modus mo yun and you're trying na nakawan ako" sabi ko sa kanya and pinagtitinginan na kami ng mga tao.
"Sabihin mo lang ang gusto mong sabihin at paniwalaan mo sarili mo sa kahibangan mo!" tinangka niyang tumakas ng ipahuli ko siya sa mga gwardiya.
"Don't let her scape. tinangka niyang agawin itong mamahaling bag ko" pagsisinungaling ko.
"Ano?... nababaliw kana ba? manong wala akong ginagawa at ang tanging layunin ko ay ang hanapin ang nakababata kong kapatid" paliwanag niya and someone stood up with her na sinasabing witnessed siya sa nangyari kaya naman pina-alis siya ng gwardiya at napahiya ako.
"You'll pay for this!" sabi ko na lamang sa aking isipan habang tinitignan siya ng masama.
Aalis na sana ako ng may makita akong I.D and it was her na nahulog kaya kaagad ko yun dinampot and to know more about her to make a revenge sa ginawang pagpapahiya sakin.
Umabot ng tatlong araw ng mapagpasyahan kong sirain ang buhay nila. and nagkaroon ako ng information sa buhay niya and lucky me.
I found out na hindi kanila iyong bahay na tinitirhan nila and i have the right naman na ipa-demolish iyon dahil gobernador ang aking tiyo and he helped me para gawin iyon.
"Nagmamaka-awa ho kami itigil niyo yan!" iyak ng isang ginang and nakatitiyak ako na ina siya nung babaeng yun.
"Pasensya na po inutusan lamang po kaming gawin ito" paliwanag naman ng isa sa mga tauhan ng aking uncle.
"Sino ho ba nag utos? at wala ho kayong karapatan para gawin ito samin" narinig kong sabi ni Aelly.
Based on her I.D kaya ko siya nakilala.
"Are you sure na wala kaming karapatan?" bumaba ako sa kotse ko and nagulat naman siya ng makita niya ako.
"Bakit mo ito ginagawa sa amin? ano bang ginawa namin?" pagdedenied niya.
"Ang bilis mo naman makalimot. hindi mo ba ako natatandaan?" nginitian ko siya ng pang iinis.
"Ikaw-w ba yung babae sa mall nitong nagdaang tatlong araw?" she said.
"Yes. it was me!" humingi siya ng tawad ng oras na yun ngunit wala akong patawad sa mga taong tulad niya.
"Wag niyo naman hong gawin samin ito oh" pakiusap niyang muli.
"Now you know the consequences kapag kinakalaban ako ng commoner na tulad mo!" lumapit naman ang kanyang ina upang humingi rin ng kapatawaran at lumuhod pa ito sa harap ko ngunit pagod na akong marinig lahat kaya sa sobrang irita ko naitulak ko siya dahilan para sabunutan ako ni aelly.
Nagkagulo lalo ng mga oras na yun and someone's came and it was rod. inawat niya kami and sinumbong ko lahat sa kanya and i thought na kakampihan niya ako.
I was wrong dahil doon mas lalo niya akong kinamuhian and lalo siyang na-disappoint sa ginawa ko.
Humingi siya ng kapatawaran sa nagawa ko and doon nagsimula lahat at lingid ng aking kaalaman nagkakatagpo pala sila and that made me more jealous of her and have an insecurities upon her.
Lahat ng kwento na nauugnay sa kanila kung bakit sila nagkaroon ng ganong planong kasal yun ay hindi ko alam. pero, ang alam ko is inakit siya ng babaeng yun at ginamit upang umangat sa buhay.
END OF FLASHBACK
VINCE POV
"Mga gago pakawalan niyo ako rito!" pagsisigaw ko hanggang sa may isang lalaki ang sumuntok sakin.
"Huwag kang sisiga siga ritong hayop ka wala kang karapatan!" galit na sabi ng isa sa may malaking katawan.
"Wala ka ring karapatan suntukin ako gago ka!" akma ko siyang susugurin ng biglang dumating ang dalawang pulis saka nila kami inawat at sinabing malaya na raw ako.
Mabilis akong naglakad palabas ng kulungan at pumunta sa apartment na tinutuluyan nila aelly dahil sa pagpapalayas sa kanila sa pinagawang bahay ni rod ng sandaling maaksidente si rod ng dahil sa amin.
Pumunta din ako kina sheena dahil nagbabaka sakali akong naroroon sila ngunit bigo akong makita sila.
Nawalan ako ng pag-asa sa kakahanap at hingal na hingal na ako sa sobrang pagod.
Sumilong ako ng sandaling bumagsak ang ulan at sa sandaling din yun bigla na lamang akong nakaramdam ng matinding antok.
"Aelly-y nasaan ka na?" huli kong sambit bago pa man makatulog.
BINABASA MO ANG
MISTAKES
RomantizmGaano nga ba kadali ang magmahal? manakit at lumimot? Kaya bang iwan ang taong mahal mo dahil sa karangyaan na para sa ikabubuti ng pamilya mo? O ... Kaya mong saktan kahit pa ang mismong nagmamahal sayo ng walang labis at kulang? Sino nga ba ang ma...
