" ප්ලීස් මට ටිකක් ඉන්න දෙන්න....."
" පුතා..."
" දැන් බෑ...."
ආඛ්යාන් අයියා මන් ඉස්සරහම අම්මාව ප්රතික්ෂේප කරපු පළවෙනි වතාව මේක නොවෙන නිසා මම නොදැක්ක ගාණටම සද්ද නැතුව හිටියා... මේ සතියට ....ආඛ්යාන් අයියා පුදුම විදියට වෙනස් වුණේ.... මේ සතිය ඇතුළේ අපි දවස් දෙකෙන් දෙකට වගේ කොළඹ ආවා..... අනර්ඝ අයියා නම් කොළඹ නැවතුනා..ආඛ්යාන් අයියා එක්ක ඉන්න... මටත් නවතින්න නොහිතුනා නෙමෙයි.....ඒත් ඉස්කෝලෙ යන්න ඕන....ඇරත් අම්මට කියන්නෙ මොනාද.....
අමා නැතිවෙලා වගේම....අලුත් බබා ඉපදිලත් දැන් සතියක්....
ඒ ළමයා ඇමතියා ගාවින් වත් තියන්න බෑ....තනිකර ම ආඛ්යාන් අයියා ගෙ අම්මා වගෙ... ආඛ්යාන් අයියගෙ අම්මා හරි ලස්සනයි... හුඟක් උසයි... මූණ දිගැටියි.. හරියට ග්රීක් ලේඩි කෙනෙක් වගේ... ලස්සන ක්රේල් කොණ්ඩයක් තිබ්බේ... චූටි බබා ගෙදරට ගෙනාව දා අපිත් හිටියා.... දවස් ගාණක් යනකම් ආඛ්යාන් අයියා බබා ගෙ මූණ වත් බැලුවෙ නෑ.....ඒත් පස්සෙ දවසක බබා හොඳටම අඬන්න ගත්තාම.....ආඛ්යාන් අයියා ගෙ අම්මා නළවගන්න කොච්චර ට්රයි කළත් බැරි වුණා... එයාට තවම අමාරුයි....දරුවෙක් ලැබුනම අමාරු ඇති නෙ ඉතින්...වැඩි වෙලා හිටගන එහෙම ඉන්න බෑ... පස්සෙ ආඛ්යාන් අයියා ' දඩාස් ' ගාලා මහ සද්දෙන් දොර වහගන කෙළින් ම ගියේ බේබි රූම් එකට...එදා නම් අපි හැමෝම හොඳටම බය වුණා... පස්සෙ අනර්ඝ අයියා යද්දි ආඛ්යාන් අයියා බබා ව අතට අරන් නළවනවා ලු....
' මහ මිනිස්සු කරපු වැරදි වලට කිරි දරුවා පළි නෑ... මේකාට ' අවජාතකයා ' කියලා නම් ලැබෙන්න ඕන නෑ.... මේකා ඉපදුනේම අනුන්ගෙ පව් කරගහන්න ද මන්දා...'
ආඛ්යාන් අයියා එහෙම කියලා බබාව පපුවට යන්තමින් තුරුළු කරන් නුහුරට තුරුළු කරගද්දි පොඩි දරුවා ඒ අස්සෙ හැංගිලා නිදාගත්තා මට තාම මතකයි... ඒත් පොඩි එකාගෙ අප්පා කියන එකා නෙමෙ නිකමට වත් ආවේ... කවුරුත් ඒ ගැන අහන්න ගියෙත් නෑ මතක් කරන්න ගියෙත් නෑ.... ඒත් ආඛ්යාන් අයියා ගෙ අම්මා නම් හිටියෙ හිත අස්සෙන් පිස්සු වැටිලා කියලා කාට කෙසේ වෙතත් මට නම් හොඳටම තේරුණා....
YOU ARE READING
snow drops ❄️ ~ 𝐿𝑒𝓉 𝓂𝑒 𝒻𝓇𝑒𝑒𝓏𝑒 𝓎𝑜𝓊𝓇 𝒽𝑒𝒶𝓇𝓉 ~
No Ficción'ආදර කතා පුරාවෘත වෙන්න ජීවිතයම පූජා කරන්න ඕන නෑ බෝසිළු... අපේ කතාව වෙනුවෙන් මම මගෙ ආත්මෙම භාර කරල ඉවරයි ~'