ටයිටැනික් 1912
_________________________________________
03/29චරිතය ආගන්තුක උනාට මොකද ඒ ඇස් දෙක ගොඩක් ලෙන්ගතුයි... ඒ ඇස් වල කිසිම කළබලයක් තිබුනේ නෑ...නමක් නොදන්න ඒ කෙල්ලට මම දැක්ක ගමන් හදවතින් බැදුනා...ඕ එයත් හරි ඕනෑ කමින් මගේ ඇසෙ එක්ක පැටලෙන්න බැලුවා...ඒත් එයාට ඒක පුලුවන් උනේ නෑ.... ඉතින් ආසයි හැමදවසකම ඔය කලබලයක් නැති ඇස් එක්ක නිවෙන්න....
04/01
අද මම ආවෙ ගමන යන්න කියලා... එයාපෝට් එකට ආවම තමා දැක්කේ ඒ ඇස්...හිතට අහේතුක සතුටක්... දුක් වෙන නිසාද කොහෙද නැත්තන් මාව බලාපොරොත්තු වෙන් ඉදලා නැති නිසාද මන්දා සින්දු අහන්න ගත්තා...
මමත් බලාපොරොත්තු තියන් ඒ නම නොදන්න ආදරේ ලගට ගියා... මම හිතන්නේ මගේ සපත්තු පෙන්න ඕනේ..ඒත් නෑ ඔලුව උස්සන්නේ...මාර ලොකු කමක්... මම ඒ උරහිසට අත තිබ්බා...ඕ ඒ මොහොතේම ඒ ඇස් එක්ක මගේ ඇස් හොදටම පැටලුනා..මටත් උන් හිටි තැන් අමතක උනා...ඒත් කෝම හරි මම වචන එකතු කරන් කතා කරා...කොහෙද ඒත් නෑ කතාකරෙ... ඔලුව හොල්ලලා නිකා හිටියා...මම ආයේ කතා කරාම ඒකටත් ඔලුව හෙල්ලුවා...දැන් නම් සාදාරන සැකයක් එනවා...මේ නම නොදන්න කෙනා ගොලුද දන්නේ නෑ...නෑ..ඒම වෙන්නේ නෑ...ඕ මට එයාගේ එහා පැත්තෙන් ඉදගත්තා වගේ නෙවෙයි මාව ටිකක් කලබලයි...කකුල් පවා හැස්සෙනවා...එයාට ඒක තේරිලාද මන්දා...මටත් සින්දුව අහන්න දුන්නා...ඕ ඒක තනිකරම අපි දෙන්නට ගැලපෙනවා...
YOU ARE READING
ටයිටැනික් 1912 ✔️
Fanfictionනොගැලපෙන ඉසව්වක ගැලූ, අරුත් මුහුදු පතුලේ වැළලී ගිය (අ)ප්රසිද්ධ ආදර රහසේ හිමිකරුවන්..!