ARAF

Final-Bölüm 28

Yaşamayı bilerek yaşayacaksın,öyle bir yaşayacaksın ki insanlar sana hayran olacak.  Yaşamayı bilenlere...

- Duru'nun ağzından -
Sabah pişmanlıkla uyandım,bu kadar kolay olmamalıydı. Ona karşı bu kadar kolay indirmemeliydim duvarlarımı. Bana Sarılı olan bacaklardan kurtulmaya çalıştım ki beni iki güçlü el kavradı ve kendine çekti. Çıplak sırtım onun çıplak göğsüne deyince yine o Akım beni hapsetmişti. Ona döndüm ve Yüzünü inceledim. Çok farkı vardı,o eski Araf'la bu Araf Arasında çok fark vardı. Değişmeyen tek şey siyah gözleri ve Vişne rengi dudaklarıydı. Dudakları Yavaşça aralandı. Ve uykusuna devam etti. Yavaşça yataktan çıktım ve ilk bulduğum tişörtü üzerime geçirdim. Telefonumu elime aldım.
18 mesaj 40 arama
Kimden:Demir❤️
Sevgilim dün için özür dilerim,seni çok seviyorum. Merak ettim.
Diğer mesaja geçtim.
Duru merak ediyorum.

Duru Hera kahvaltısını yaptı.

Duru Hera annesini özledi. Küslük yapma gel.

Sevgilim Selen'i arıyorum.

Hani Selen'deydin!

Gelince konuşacağız.

Diğer Mesajları es geçtim ve teknenin güvertesine çıktım. 5,5 sene önce burada 'biz' olmuştuk. Hera olmuştu. Ama ben evliydim. Araf'la olsam? Nasıl olurdu? Olmazdı. Bundan sonra olamazdı. Hemen odaya geri döndüm keşke dönmeseydim Araf pantolonunu çıkartmış giyiniyordu. Beni görünce yüzünü Aşina Olduğum gülümsesini takındı.
" Pa-pardon. "
Dudağının kenarı yukarı kıvrıldı.
" Gel gel görmediğin şey sanki! "
Bunu söylemesiyle kan yanağıma sıçradı ve sinirle kapıyı kapattım.
" Banyodayım! Gel istersen. "
Gerçekten bilerek yapıyordu. Ama Demir öyle miydi? Kesinlikle değildi. Ve o zaman düşündüm 'ben hala bu Adam'ı seviyor muyum?' Sonra yine cevap veren kendim oldum.
'Hala deli gibi aşığım. ' güldü kalbim ve sustu. Belki ilelebet.
     - Duru'nun ağzından,10 sene sonra-
Uyandığımda Araf yanımdaydı. Siyah saçları beyaza çalmaya başlamıştı. Zaman çok hızlı geçiyordu. Hera 15 Yaşında bir genç kızdı artık. Benim kızım,bizim kızımız. Yataktan Yavaşça kalktım ve Ateş'in odasına doğru yürüdüm. Yatağında uyuyordu. Yeşil Gözlerini Yavaşça araladı,siyah Saçları yüzüne dökülmüştü. Sonra arkamdan bir el sarıldı ve boynuma öpücük kondurdu.
" Günaydın karıcım. "
Güldüm.
" Günaydın Araf."
Sonra Araf yanımdan uzaklaşarak Ateş'i kucağına aldı.
" Günaydın babacım. "
Ateş gülerek Araf'a sarıldı.
" Güyandın babacım."
Telefonumu elime aldım ve Hera'nın mesajını gördüm.
Sabah uyandırmak istemedim,Demir babamın yanına gidiyorum. Ateş'in doğum Gününe yetişirim. Sizi seviyorum.
Telefonumu komodine koydum. Sonra Kızımın fotoğrafına baktım. Çok güzel bir genç kız olmuştu. Siyah upuzun Saçları,siyah gözleri ve Vişne rengi dudakları. Araf bu Yüzden biraz kıskançlık yapıyordu. 4 sene önce de Ateş doğmuştu. Muğla'da yaşıyorduk. Her şeyden uzak. Ve çok mutlu. Hayat yeni başlıyordu benim için.
- Genel Anlatım -
Kadın adama gülerek baktı. Kucağındaki çocuk mumu üfledi Gözlerini kapatarak. Yanında da kızı vardı,güzel bir kız. Kadın mutluydu adam da. Normalde bu kadar aşık olan kimse kavuşamazdı,ama onlar kavuşmuştu. 2 tane çocukla mutlu bir hayat sürüyorlardı. Adamın siyah Gözlerine baktı kadın ve mırıldandı.
" Kısa bir şiir seni seviyorum,iyi ki benimsin siyah. "
Adam güldü.
" Iyi ki benimsin gri. "

********

" Ege bey kızınız günden güne iyileşiyor. Ama 3 gün önce bir kızı olduğunu iddia etti. Zor sakinleştirdik."
Ege Üner karşısındaki doktorun Gözlerine baktı. Siyah gözleri ciddi bakıyordu. Zaten hiçbir zaman gelmeyi sevmemişti bu hastaneye. Kızı olmasa bir dakika durmazdı burada.
" Geçen Günler'de ilacını reddetti. Zor sakinleşti. "
Ege ciddiyetle kafasını salladı.
" Peki tam olarak hastalığı ne Araf Bey? "
Araf elindeki kağıtlara göz gezdirdi. Tıp Fakültesi'nden mezun olalı 14 sene olmuştu.
" Ege bey Duru hanım yani kızınız,olmayan şeyleri Görüyor. Kendine bir dünya kuruyor gerçek dışı ve orada yaşıyor. Ve Çevresindeki karakterleri farklı rollerde Görüyor. Yani bu hastalık halk dilinde tabir ettiğimiz şizofreni. Toprak bey -hasta bakıcısı - ilaçlarını verdi. Günden güne iyi olacak. Ben bir doktor olarak elimden geleni yapacağım. "
Sonra içeriden Duru'nun çığlığını duymasıyla zıpladı Ege Üner.
" Kızım ve Oğlumu istiyorum! Kocamı istiyorum! Siz beni anlamıyorsunuz! "
Kızı hemen iyileşmeliydi. Yeniden o eski kızı olmalıydı...

Sonunda karışabilmişti siyah ve gri. Tutkuyla birleşmişlerdi. Siyah'ın griye olan aşkı birleştirmişti onları belki de. Siyah beyaz olmaya çalışmadı,gri de siyah olmaya. Çünkü onlar birbirlerini böyle istemişlerdi. Ne kadar da uyumsuz olsa da siyah ve gri,böyle sevmişlerdi birbirlerini. Siyah ve grinin birleşmesinde yanımda olduğunuz için teşekkürler...

Iyi bir hikaye asıl bittiğinde başlar...