Selam Arafistler,
Emin olun sizin üzüldüğünüz kadar ben de üzülüyorum ama her şey tadında güzel. Her zaman kendimden yazdım Araf'ı. Duru kendim oldum,yazarken ağladığım zamanlar oldu,ama en önemlisi yaşayarak yazdım,hissederek yazdım. Yazmaya başladığımda ben Duru olurum Araf olurum Toprak olurum Demir olurum. Araf bendim. Sizi üzmek için öyle klasik laflar söylemeyeceğim 'her son yeni bir başlangıçtır' falan filan. Ama Araf'ı severek yazdım. Siz olmasaydınız olmazdı. Sizi seviyorum Arafistler. Araf Ailesi. Her zaman benim yanımda olacağınıza inanıyorum. Iyi ki varsınız... Ama unutmayın
Iyi bir hikaye asıl bittiğinde başlar...
Reyhan Sıla Erdoğan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAF
ActionSiyah ve gri karışırsa ne olur? Ve siyah gri olana dek karışmaya devam etti. Beyaz duruluğunu yitireceğini bile bile savaşından vazgeçmedi. Duru ve Araf. Birbirlerinin ne zıttıydı ne de aynısı. Biri siyahtı biri gri. İkiside Araf'ta kalmıştı. Birle...
