සියුම් පහර | $i¥um Paha®a 🎯✨ [ © ✅ ]

21 වන කොටස

පෘථිවිගෙ මනසින්.......

අද තමයි ඒ දවස.... කවදාහරි එයාට මූන දෙන්න වෙන එක ඒ වගේම එයාගෙ ඉස්සරහ පේන්න ඉන්න එක  අවුරුදු ගානකට කලින් මන් බයෙන් හිටපු ඒ දවස.... ඔව් ඒ තමයි අද දවස.....ඒත් මට වචනයක් කතා කරන්න උනේ නෑ මගේ රත්තරන් මන් ඉස්සරහම මගෙ ඇග උඩ සිහි නැතුව වැටුනා.. 

" මට සමාවෙන්න මගේ සද.."

ඉස්පිරිතාලේ ඇද උඩ සේලයින් එකක් ගහගෙන සිහිසුන්ව ඇද උඩ ඉන්න මගේ සදගෙ ඔලුව අතගාන ගමන් මන් සුසුම් හෙලුවා. එයාට සිහි නැති වෙනවත් එක්කම අත්දෙකට එයාව වඩාගෙන මන් පඩිපෙල බැහැලා නැන්දා එක්කම ඉස්පිරිතාලෙට දුවගෙන ආවා.

" මිහින්ට මොකද උනේ.. කියපන් මිනිහො මන් නැති වෙලාවෙ මොකද උනේ"

කලබල වෙලා ඉස්පිරිතාලෙට දුවගෙන ආව රදීශ් අයියා කොලර් එකෙන් ඇදගෙන මගෙන් ඇහුවා.

" දොර ලග වැටිලා හිටියා "

එහෙම කියපු මා ආපිට හැරෙන්න යනවත් එක්කම එතනට ආව ඩොක්ටර්,

" මේ පේශන්ගේ ගෙදර කවුරු හරි ඉන්නවද "

" මම "

රදීශ් අයියා ඩොක්ටර් ලගට ගියා.

" මෙයා කලින් මොනවා හරි අනතුරුවලට ලක් වෙලා තියනවද.මන් කිව්වෙ මානසිකව වැටුනු තැන් "

" ඔව් ඩොක්ටර් එයාගෙ ගෙදර අය එයාට නැති උනා. අපි ලග තමයි දැන් ඉන්නෙ "

" තව "

" එයා නිතරම පරන දේවල් හීනෙන් දැකලා ගැස්සෙනවා. අපි පුලුවන් හැමවෙලේම ලගින් ඉන්නවා ඩොක්ටර්. ඒත් මට තේරෙන්නෙ නෑ ඇයි සැරෙන් සැරේ මෙහෙම වෙන්නෙ කියලා "

" මන් එයාව චෙක් කලා. පේශන් ගොඩක් වීක් වෙලා ඉන්නෙ.එයාගෙ මනස ගොඩක් දුර්වලයි. "

"ඩොක්ටර් එයා වෙනුවෙන් මොකක්ද අපිට කරන්න පුලුවන් "

" එයාව මන් ටෙස්ට් කරනකොට අසිහියෙන් වගේ කවුදෝ පිරිමි ලමයෙක්ගෙ නම කිය කිය ගෑහැහුවා. මන් හිතන්නෙ යටගියාවටත් වඩා එයා කෙනෙක් වෙනුවෙන් බලන් ඉන්නවා. එයාට ලැබිලා නොලැබුනු දෙයක් එයා ආපහු හොයනවා "

" ඩොක්ටර් එයාගෙ ලමා කාලය කියන්නෙම සෑහෙන්න දරාගැනීමක්. ආපහු ඒ අතීතය අපිට ගොඩනගන්න බෑ. මන් කියලා මොනවා කරන්නද ඩොක්ටර්"