සියුම් පහර | $i¥um Paha®a 🎯✨ [ © ✅ ]

51 වන කොටස

" හරි දැන් මේ වතුර එකවත් බොන්නකො වදේ "

" ම්ම්හ්හ්ස්ස්ස් එපා ඒයි plz ම්ම්හ්හ්ස්ස්"

" දැන් ඇති වදේ ඔය ඇඩුවා. මේ බලන්නකො ඇගත් රස්නෙයි.ගින්දර වගේ"

"ම්ම්ම්ම්ම්හ්හ්හ්ස්ස්ස්...ම්ම්ම්හ්හ්හ්ස්ස්ස් "

" අනේ මන්දා මිහින් උබ දෙයක් හරියට කියන්නෙත් නෑ. අමාරුයි නම් මොකටද වදේ ආවේ. ගෙදර ඉන්න එපැයි "

".................................. "

අනිද්දා කැම්පස් එකේ අලුත් අවුරුදු උත්සවේ නිසා හැමෝම ඒකේක වැඩ වලට බිසී වෙලා. අපි සීනියර් බැජ් එක නිසා ඕගර්නයිසින් පාට් එක කරන්න උනේ අපේ බැජ් එකේ අයට. අනේ මන්දා හිතේ තිබ්බ අමුතු මූසල  ගතියත් එක්ක ඇගේ අමාරුවත් එකට එකතු වෙලා මට මාරම අවුලක් දැනුනේ. ඉතින් මන් ග්‍රවුන්ඩ් එකේ අටවලා තිබ්බ කවුරුත් නැති කූඩාරමක් අස්සට වෙලා ඔහේ කල්පනා කර කර හිටියා. එහෙන් මෙහෙන් කදුලුත් බේරෙනවා. තනියම ඉන්න ඕනෙ කියලා හිතාගෙන ආවට වොනත් ඇවිත් එකේක ඒවා අහනකොට මගෙ ඇඩිල්ල තවත් වැඩි උනා.

" මිහිබබා මේ මොකද.ඔයා අඩනවද "

ඔන්න ආවා ඉතුරු අඩුපාඩුව.

" අනේ මන්දා ටාශී. කිසි දෙයක් කියන්නෙ නෑ. අහක බලන් ඔහේ අඩනවා. එහෙන් ඇගත් රස්නෙයි "

" අයියෝ මොකද මිහිබබා. අන්න හසරැල් උබව හැමතැනම හොයනවා "

කල්පනා ලෝකෙක තනිවෙලා  හිටපු මට ඒ නම ඇහුනත් එක්කම අනේ මන්දා මොකක්දෝ සැනසීමක් දැනුනා. එයා මාව හොයනවලු. ඇත්තටම මේ වෙලේ මගෙ ලගින් ඉන්න ඕනේ කියලා මගෙ හිතට දැනුනු එකම මනුස්සයා එයා වෙද්දි  මන් ෆෝන් එකට අතට ගත්තා. බූවලුස්ගෙන් කෝල් ගොඩක් ඇවිත් තිබ්බා. ගෙදර ඉන්නකොට මන් කොහොමත් ෆෝන් එක සයිලට් කරන් ඉන්නෙ. මොකද රදීශ් මගෙ ෆෝන් එක දිහා ඇහැගහගෙන ඉන්නෙ.බූවලු ඇමතුම් දැක්ක පාර මට තවත් ඇඩෙන්න පටන් ගත්තා. ටාශියයි වොනයි සැරින් සැරේ ප්‍රශ්න අහන්න ගත්ත නිසා මන් ඉස්සරහා තිබ්බ මේසේට ඔලුව ගහන් අඩන්න පටන් ගත්තා.

මේ මොන දුකක්ද අනේ. මට එපා වෙනවා. අනේ මන්දා මගෙ හිතට නිකන් මොකක්දෝ වගේ. මේසෙට ඔලුව ගහන් විනාඩි 10ක් විතර මන් අඩන්න ඇති. ටාශියගෙයි වොනාගෙයි කටහඩ ටිකෙන් ටික කනට ඇහෙන එක අඩු වෙද්දි මගෙ හිසකෙස් අතරින් හරි සනීපෙට ඇගිලි තුඩුවගයක් යන්නට උනා. හරිම හුරුපුරුදුයි. එයා ඇවිල්ලා. මන් කදුලු පිරි මූණෙන්ම ඔලුව උස්සද්දි එයාගෙ ඇගිලිතුඩු මගෙ කදුලු පිහන්න උනා. ඒත් ඇස් වලින් නොනවත්වා වැටෙන උනු කදුලු ඒකට ගොඩක් බාදා උනා.