සියුම් පහර | $i¥um Paha®a 🎯✨ [ © ✅ ]

36 වන කොටස

නුහුරු නුපුරුදු ඒත් ටිකක් හුරුයි වගේ දැනෙන කටහඩක් මගෙ පිටිපස්සෙන් අවදි උනා.

" එහෙම යන්න කිව්වට කොහොමද යන්නෙ "

මන් පිටිපස්සෙ හැරිලා බැලුවා උනත් කදුලු වලින් බොද වෙච්ච් ඇස් වලට මට එයාව හරියට අදුරගන්න බැරි උනා.  ඒ රූපේ මගෙ ලගට ටිකෙන් ටික එනකොට මන් කදුලු පිහදාගත්තා උනත්,

" චූටී මහත්තයා "

" අනේ රොක්ස් "

එයා මාව තුරුල් කරගත්තා. මට හිතාගන්නවත් බැරි විදිහට ඒ කාලේ ඉදන් මගෙ ලග හිටපු මගේ බොඩිගාඩ්-රොක්ස් මගෙ ඇස් ඉස්සරහා මැවිලා පෙනුනා. මේ හීනයක්ද කියලා බලන්න මන් මටම තට්ටු කරගත්තා. නෑ හීනයක් නෙවේ ඇත්තටම රොක්ස් මන් ලග හිටියා. එයා ටිකක් වයසට ගිහින් වගේ.ඒත් මට දැක්ක ගමන් අදුරගන්න පුලුවන් උනා.අනේ මට දුකයි මට ඇඩුනා. මන් අඩලා ඉවර වෙනකන් රොක්ස් මන් ලගට වෙලා මගෙ ඔලුව අතගෑවා.

" අනේ රොක්ස් ඔයා කොහෙද මෙච්චර කල් හිටියේ. මන් එදා ඔයා එනකන් බලන් හිටියා."

" මට සමාවෙන්න චූටිමහත්තයා. මට ඔයා යන දිහා බලන් ඉන්න බැරිකමටයි එදා ගෙදර හිටියේ නැත්තේ"

" ඒ කියන්නෙ හිතලමද ඔයා ආවේ නැත්තේ"

" ඔව්  චූටිමහත්තයා "

" අනේ රොක්ස් "

" රදීශ් මහත්තයට ඔයාව භාරදීලා මමත් ඒ රස්සාවෙන් අයින් උනා චූටිමහත්තයා. ඇත්තම කිව්වොත් චූටිමහත්තයා ගෙදරින් ගිය දවසට පස්සෙ දවසෙම මන් රස්සාවෙන් අයින් උනා "

" ඔයාද එතකොට රදීශ්ට එන්න කිව්වෙ "

" ඔව්. මට චූටිමහත්තයා දුක් විදින්නවා බලන්න බැරි උනා. ඒ වෙලාවේ ඔයාව ගලවගන්න පුලුවන් එකම කෙනා රදීශ් මහත්තයා කියන්න මන් දැනන් හිටියා. එ නිසා මන් දන්න ඔක්කොම විස්තරේ එයාට කෝල් කරලා කිව්වා. කොහොම හරි මන් එදා කරපු දෙයින් අද චූටිමහත්තයා මෙහෙම ඉන්නවා දකිද්දි  මට මාරම සතුටුයි"

" අනේ රොක්ස්"

මන් එයාව තුරුල් කරගත්තා. හිර කූඩුවේ හිටපු කුරුල්ලෙක්ට පියාඹන්න අත්තටු හයිකරලා දීපු ඒ මනුස්සයා අද දකිද්දි මට කොච්චර සතුටුද කියලා දන්නෙ මායි මගේ හිතයි විතරයි. අපි දෙන්නා ගොඩක් වෙලා කතා කලා. ඒ වෙනකොටත් මගෙ ඇස් වල කදුලු වේලිලා ගිහින්.එයා මාව හම්බෙන්නමලු අද ආවේ. මන් ඉස්සරට වඩා ලොකු වෙලාලු. එයාට දැන් බබෙකුත් ඉන්නවලු. මොකක්ද කම්පැනියක සිකුරුටි එක සම්පූර්ණයෙන් ම හැන්ඩ්ල් කරන්නෙ එයාලු.බලන්නකො ඉතින් කාලයත් එක්ක අපි අද ඉන්න තැන.