සියුම් පහර | $i¥um Paha®a 🎯✨ [ © ✅ ]

62 වන කොටස

එක පාරම මගේ ඔලුවට අමුත්තක් දැනුනා. ටිකෙන් ටික ඉබේම මගෙ ඇස් ඇරෙන්න උනා.

" මගෙ පුතා................ ඩොක්ටර්.... ඩොක්ටර්... පුතාට සිහිය එනවා "

" අ..ප්..ප..ච්...චි......"

" සර් චුට්ටක් අපි පේශන්ව බලන්නම් "

" හරි okay "

ඩොක්ටර් කෙනෙක් සෙතස්කෝප් එකෙන් මගෙ හාට් බීට් එක චෙක් කරන කොට නර්ස් කෙනෙක් මගෙ අතට හයිකරලා තිබ්බ කැනියුලා එකට බෙහෙත් එකක් ගහන්න පටන් ගත්තා. ආහ්.........ඔලුව රිදෙනවා.. වටපිට බලනකොට මට තේරුනා මන් හොස්පිට්ල් එකේ ඇදක් උඩ ඉන්න විත්තිය. ඩොක්ටර් අප්පච්චි ලගට ගිහින් මොනාදෝ කියලා එයලා එලියට යන්න ගියා.

" මගෙ පුතා are you okay "

" okay අප්පච්චි ටිකක් ඔලුව රිදෙනවා..but ඇයි මන් මෙහෙම ? මට මොකක්ද උනේ. අප්පච්චි ඔයා හොදින්ද "

" මන් හොදින් මගෙ දරුවො.ඔයාට මොනවා හරි උනානම් මන් මොකටද ජීවත් වෙලා."

අප්පච්චි මගෙ නලලට හාදුවක් දුන්නා. එයාගෙ හිත හැගීම් බර වෙලා තිබ්බත් මට තේරුනා එයා ඒක ඕනාවට වඩා පෙන්නන්නේ නැති බව.

" කෙවින්.......................... "

මන් දැක්කා හොස්පිට්ල් රූම් එක අයිනෙ සෝෆා එක උඩ ඉදන් කෙවින් මන් දිහා බලන් ඉන්නවා කියලා.

" කෙවින් පුතා එන්න. ඔන්න ඔයාගෙ යාලුවා නැගිටලා. මිහින් ඔයා සිහිය නැතුව  හිටපු දවස් ටිකේම මේ ලමයා ඔයා ලගින් හෙල්ලුනේ නෑ."

" දවස් ටිකේම.. අද කවද්ද........."

" අද සැප්තැම්බර් 17 සඳ මල.ඔයා හොදින් නේද මන් ගොඩක් බය උනා අනේ "

" මොනවා ??? .....සැප්තැම්බර් 17 ??"

මට සිහිය ඇවිත් තිබුනේ සති තුනකින්. පෘථි රට ගියා කියලා දැනගත්ත මොහොතෙ මට අප්පච්චිගෙ ඇග උඩම සිහිය නැතිවෙලා තිබුනා. අප්පච්චිට සිහිය ඇවිත් එයා හොද වෙද්දි මන් ඇදට වැටිලා හිටියා. මේ ආරන්චිය දැනගත්තට පස්සෙ කැම්පස් එකේ මගෙ යාලුවො සැරින් සැරේ මාව බලන්න ඇවිත් තිබුනා. ඒත් කෙවින් විතරක් මන් ලග නතර වෙලා ඉදලා. අප්පච්චිට එදා උනු ප්‍රශ්න සේරම අද වෙනකොට විසදිලා ඒවා හැමදේම හොද අතට හැරිලා තිබුනා. මන් පෘථිවි ගැන අහනකොට අප්පච්චි මට පරිස්සමෙන් ඉන්න කියලා එලියට ගියා. කෙවින් බිම බලාගත්තා.