PS: I Love You

Mahal kita.. Pero..

Enrique's POV...

*RING RING* sabay pindot sa "DISMISS" si Enrique. "Lunes na!" habang nag aayos ng kama. Naligo siya agad, nagbihis, bumaba mula sa kanyang kwarto. "Sir! Sir! Kain ka muna!" sambit ng katulong nila. "No na! I need to be in the court asap!" sabay sakat sa kanyang kotse ng may dalang ngiti at harurot papunta ng university.

Pagdating sa parking space ay dali dali siyang bumaba ng sports car at tumakbo upang hindi ma-late. "I'm sure he's there na." habang nakangiti si Enrique. Dumating na siya ng court at andun na ang kanyang mga ka-team mate at ang kanyang Coach. "Warm up guys!" sabi ng Coach. "We'll start in half an hour." "Pre, si Daniel?" sambit niya sa isang nag sa-summer class para sa kanilang team. "Hindi ko po alam, ako na po iniligay ni Sir dito." ang sagot sa kanya. "Seryoso ka?" ang naging agad na tugon ni Enrique.

Nagsimula na ang practice game. At hindi mapakali ang MVP at lingon ng lingon sa usual spot ni Daniel sa dalawang linggo nitong nilagi bilang kanilang assist. "TIME OUT! TIME OUT!" sambit ng Coach. "15 minute break guys!"

Umupo sa Enrique sa same spot din na lagi niyang inuupuan simula ng maging MVP siya ng basketball team. Ng may nag aabot sa kanya ng twalya habang siya'y nakayuko at pawisan. Ng makita niya ito sabay taas siya ng ulo at sabi "Da...." napahinto siya agad ng hindi pala ito kung sino ang kanyang inaasahan.

Bumalik na sila sa practice game. Lumipas ang maghapon at hindi pa din niya nakikita ang nerd na kanyang inaabang abangan. "Sir, lunch ka na." sambit ng bagong assist. "No, I'm cool. Thanks." yun na lamang ang naging tugon ni Enrique. Ng may inabot sa kanyang sandwich na nasa ziplock. "I don't eat sandwiches cause I hate bread, hindi sila nakakabusog, except for one."

*NAALALA NIYA BIGLA NG LAGI NIYANG SINISIGAWAN SI DANIEL DURING NG BREAK TIME, *Hey, where's my tomato and cheese sandwich?" YUN ANG LAGI NIYANG PINAPAHANDA KAY DANIEL TUWING BREAK TIME DAHIL YUN LANG ANG SANDWICH NA GUSTO NIYA DAHIL YUN ANG LAGING HINDI HINAHANDA NG MAMA NIYA BAGO SIYA NAGING INDEPENDENT.*

Sabi ng bagong assist, "Sir, pa picture naman habang hawak mo to. Papakita ko lang kay..." Sabay abot muli ng sandwich. Pumayag naman si Enrique at sabay sabi. "Weirdo! Just for a sandwich? May picture pa? Special ba yan? O special fan ko ang gumawa? Unless alam nila ang sandwich na I only eat. Konti lang maya alam nun." "Tomato and Cheese to Sir." sambit ng bagong assist. Napatayo sa kinauupuan si Enrique at sabay hablot ng pagkain sa kamay ng assist at tanong ng "Who told you that this is the only sandwich I eat? I don't tell this to anyone except...." napahinto siya ng biglang nakita niya ang assist na naiiyak na may tinuturo at sabay sabi "Sorry, pinabibigay lang naman po..." sabay tapik sa ulo ng assist si Enrique at sabi "Okay lang, okay lang. Thank you! Thank you."

Nakita niya ang isang naka-malaking backpack at naka hoodie na dali daling naglalakad. "Daniel! Daniel!" sigaw ng MVP habang hinahabol ang tumakbo na ding estudyante. Hindi ito nahabol ni Enrique dahil narinig niya ang pito ng coach at sabay sigaw "Quick minute!" walang choice ang mvp at bumalik sa court at nag meeting na silang team. Natapos ang araw na iyon ng hindi niya nakikita ang nerd na binata. Nag shower na siya pagkatapos at sumakay ng kotse. Nakita niya ang sandwich na bigay ng hindi kilalang tao. Binuksan niya ang ziplock at dahan dahang kinagat at napa-isip. "This should taste like what Daniel does."

*NAALALA NIYA MULI KUNG PAANO GAWIN NI DANIEL ANG SANDWICH KUNG SAAN TINO-TOAST PA NI DANIEL ANG SANDWICH HANGGANG MAG MELT ANG KESO.*

Kinagat na ito ni Enrique at sabay pikit. "Ito nga yun." nilunok niya ang unang kagat at sinilip na ang gitna ng sandwich, nakita niyang melted nga ang cheese. Napangiti si Enrique at napaisip "Thank you. Now I know that I'm special to you." sabay unlock ng phone at derecho sa photo library at muling pinanuod ang pag indak ni Daniel nung silay magkasama nung weekend. *Please refer to previous chapter for details* at natawa na lang siya sa ng mag isa. Ng matapos ang video ay napa isip siya. "Why? Why did you suddenly stop showing up? When I'm starting to" sabay iling si Enrique at humawak sa kanyang didib at bulong sa sarili "Hindi.... Hindi pwede.... Mahina ka.... Hindi mo kakayanin to...." ng tumunog ang phone niya at nakita niya ang message ng isang kagrupo sa thesis at sabi "Dude... How's the game plan? School year is about to start. We need to get him."  hindi ito nireplyan ng MVP.

Binuksan na lang ni Enrique ang radyo at sabay ng pinaandar ang kotse. Ng biglang tumugtog....

Bata pa tayo di ko pa kaya
Marami pa tayong inaasikaso
At baka rin posibleng sa iba ka pang magkagusto
Ang oras muna ay hayaang palipasin
Pag tama na ang panahon
Pwede mo na kong lambingin

Mahal kita pero
Mahal kita pero
Mahal kita pero
Pero pero

Bumilis muli ang tibok ng dibdib ni Enrique at nasabi na niya sa sarili niya.... "Mahal nga kita...." Sabay tunog muli ang phone at nabasa niya ang message "Ano? Are we gonna get him for our thesis?" inignore itong muli ni Enrique at sabay hawak sa kanyang dibdib na may mabilis na tibok.

"Mahal nga kita... Pero..." ang kanyang naisip. Tapos ay isang malalim na paghinga na lamang ang naisunod ni Enrique sa mga katagang iyon. Hanggang siya ay makauwi sa kanyang condo. At humiga siya agad sa kama at nakatulog sa kapaguran.

Lumipas ang isang buong linggo na ganoon ang routine.... Hindi niya nakikita si Daniel. Pero tuwing break ay inaabutan siya ng bagong assist ng sandwich na laging inihahanda noon ni Daniel para sa kanya. Ayaw niyang tanungin ang bagong assist dahil natatakot siyang mahinto ito. Sinusubukan din niyang sundan ang bagong assist pero hindi niya ma-tsempuhan kung paano naibibigay ito ni Daniel dahil sa tuwing lagi siyang aalis ng court ay lagi siyang tinatawag agad pabalik. At madami ding estudyanteng nag papa-picture sa kanya dahil sa sobrang kasikatan.

Huling araw na ng summer classes.... "Sana naman magpakita na siya. It's been a month." isip ni Enrique habang nakatayo sa gitna ng court. Ng biglang may humawak sa kanyang balikat ng pagkahigpit higpit.

To be continued....

PS: Feel free to comment and suggest!

-Gelo #IAmTheUnbroken #StayStrong