Nag Iisang Bituin

441 10 9
                                        

Sa lamig ng gabi
May pupuno ng puwang sa 'yong tabi
Pagmamahal ang tanging hatid
Patitingkarin ang 'yong kislap sa dilim

Umupo ako sa tabi kung saan kasalukuyang natutulog si Enrique at  hinawakan ko ang kanyang kamay ng pagka higpit higpit at idinikit ito sa aking pisngi. Habang ang mga luha ay nagsimula ng pumatak sa aking mga mata.

Malayo man, maihahatid din ng hangin
Ang mga hangarin na puno ng pag-ibig

"Daniel?" na alimpungatang tanong ni Enrique. At dinugtungan pa niya ito ng "Bakit ka umiiyak?"

Sabay bitaw ako sa pagkakahawak ng madiin sa kamay ni Enrique at sabay punas sa aking mga luha at sabi ng "Wala, wala. Mamimiss kita, I mean namimiss lang kita." at binigyan ko siya ng isang matamis na ngiti.

Sabay hatak sa akin ni Enrique at binigyan ako ng napaka higpit na akap. "MMMM" sabay bulong ng "Miss na miss na din kita!"

Sabay hawak sa isang metal na bagay na aking suot. "Bakit ka may dog/military tag? Para saan to?"

Sa taranta ay bigla ko itong hinablot sa pagkaka hawak ni Enrique at saby upo muli sa kanyang tabi. "Ah... Ah... Ah..."

"Daniel? Hindi mo kaya maglihim sakin right? Para san yan?" pa cute naman na tanong ni Enrique.

"Bbbbb aaaa ssss tttt aaaa.... Pagaling ka, at malalaman mo." nauutal kong sagot.

Ang pangarap ko'y para sa 'yo, nag-iisang bituin
Laman ng puso at damdamin ko, nag-iisang bituin
Kahit san ka man dalhin ng tadhana'y dama pa rin
Dahil tayo'y nakatitig, sa iisang bituin.

Sabay lingon ako kay Tita Bambi at tumango lamang. Maya maya pa ay tumawag na siya sa doctor ni Enrique para ihanda ang operasyon at sinabing may donor na silang nahanap.

"Gusto ko pag gising ko, andiyan ka ha?" yun ang unang lumabas na mga salita sa labi ni Enrique matapos marinig mula sa kanyang ina na ilang oras na lang ay sisimulan na ang heart transplant.

Hindi ako sumagot at hinawakan lamang ng mahigpit ang mga kamay ng aking nobyo.

Tanging hiling ng puso ko'y
Tibayan ang loob sa 'yong mga pagsubok

"MMMM MWAH!!!!" isang madiin na halik  ang binigay ko sa mapupulang labi ni Enrique at sabay sabi ng "I LOVE YOU MOST! I LOVE YOU! I LOVE YOU AND I LOVE YOU!" at isang matamis na ngiti habang ang aking mga luha ay malapit ng bumagsak mula sa aking mga mata.

"Mahal na mahal din kita Daniel." yun ang mga huling salita na maririnig ko mula sa aking nobyo.

Sabay bitaw ako ng dahan dahan sa mahigpit kong pagkakahawak sa kanyang mga kamay. At lumabas na ng tuluyan sa kanyang kwarto.

Malayo man, maihahatid din ng hangin

Ang mga hangarin na puno ng pag-ibig

At para akong isang lutang na tao na naglalakad sa hallway at habang papunta sa elevator. *TING* sabay sakay na sa elevator at pindo sa lower ground. *TING* pagkalabas na pagkalabas ay nakita kong nag aabang na si Khalil sa harapan ng hospital.

"Are you decided?" tanong ni Khalil.

Hindi ako sumagot at hiningi ko na lamang ang susi ng kanyang sasakyan. Hindi ako napigilan ni Khalil at agad naman itong iniabot.

Ang pangarap ko'y para sa 'yo, nag-iisang bituin
Laman ng puso at damdamin ko, nag-iisang bituin
Kahit san ka man dalhin ng tadhana'y dama pa rin
Dahil tayo'y nakatitig, sa iisang bituin.

Agad akong sumakay ng sasakyan at nag sign of the cross matapos kong makaupo sa driver's seat.

Sabay harurot sa kotse ni Khalil kahit alam ko sa aking sarili ng hindi ako marunong magmaneho.

Tulad ng mga tala sa langit
Ika'y magniningning...

Sabay pikit at bulong sa sarili.... "Mahal na mahal kita Enrique, and you need to live."

WANG!
WANG!

WANG!
WANG!

Ang pangarap ko'y para sa 'yo, nag-iisang bituin
Laman ng puso at damdamin ko, nag-iisang bituin
Kahit san ka man dalhin ng tadhana'y dama pa rin
Dahil tayo'y nakatitig, sa iisang bituin.

To be continued....

PS: We're down to last 3 chapters...

-Gelo #IAmTheUnbroken #StayingStrong

PS: I Love YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon