"Ama baba Bay ve Bayan Farlo bile Mary'nin gitmesine izin veriyor."
Babam Mary'nin ailesinin ne kadar tutucu olduğunu biliyordu. Üvey annem salona girdiğinde kaşlarını çatarak bana baktı.
"Pekala, bunu düşüneceğim Alex."
Sevinerek gülümsedim. Jenna bana baktı. "Alex?"
"Annecim haydi gel babama bol kafeinli bir şeyler yapalım."
Jenna gülmemek için dudaklarını kapadı. Jenna üvey annem olmasına rağmen, onu çok seviyordum. Onun da beni sevdiğini biliyordum. 10 yaşımda bana bir manga çizdiğinde, yeteneğimi onun sayesinde keşfetmiştim. Aslında bakılırsa Japonya'ya gitmek isteme nedenim buydu.
"Neler oluyor? Sen üniversite kamplarına gitmek isteyen bir kız değilsin. Yoksa ateşin mi var?"
Gülerek ona baktım. "Jenna senden bunca yıl sonra bir iyilik isteyebilir miyim?"
"İşin bana düştüyse, gerçekten çağresizsin."
"Yurt dışına gidiyorum."
"Ne!"
Onu susturmak için ağzını kapadım. "Jenna!"
"Odanda bilmedeğim ne tür bir hazine var?"
"Hayır, bütün yol ve konaklama parasını Luke ödüyor."
Kaşlarını çattı. "Hangi salak bunu yapar?"
"Parası ve çıkarcı olmayı seçen motorcu biri."
Jenna ellerini kaldırarak beni durdurdu. "Anlamıyorum Alex."
Dudaklarımı yalayarak mutfağın kapısını kapattım. "Şans eseri motorcu biriyle tanıştım. Ailesi çocuğu yurt dışına tek göndermiyor. Ama eğer sevgilim ile gideceğim derse izin verirlerdi."
"Sevgilin mi var?"
"Jenna hayır! Sevgili değiliz, asla. O katlanılmaz derece iğrenç, aptal, küçük düşürücü bir şekilde bencil."
Bana baktı. "Küfür etmeni beklemeli miyim?"
"Özür dilerim, her neyse. 2 haftalık bir tur. Turun en sonunda Japonya var ve eğer oraya giderse yıllarca çizdiğim mangaları gösterebilirim."
Jenna bana baktı. "Alex,"
"Jenna, babamın sokağın sonunda olan hediyelik dükkanı ile Japonya'ya gitmek hayal."
Borcu olan bir aileyiz. Borcumuza göre de az kazanıyoruz. Luke'un saçma şantajı yüzünden evet dememiştim, Japonya'ya gitme fırsatı için evet dedim. Jenna bana baktı.
"Alex, Dünya'nın bir ucuna gitmekten bahsediyoruz. Bu çocuk oyuncağı değil."
Elini sıktım. Üvey annem olabilirdi ama kendi annemle eş değer derece seviyordum. "Merak etme Jenna bir şey olmayacak."
"Alex böyle bir şansı kaçırmanı istemiyorum ama bilmiyorum."
"Jenna eğer mangalarımı beğenirseler, bir gelecek şansım olabilir."
Dudaklarını yalayarak havaya baktı. Uzun süre düşündü. Verecek cevabını bekliyordum. Kaşlarımı çattım ve ona baktım. "Tamam, iyi. Ben babanı ikna ederim."
Çığlık atarak anneme sarıldım. "Seni çok seviyorum anne."
Saçlarımı okşayarak güldü. "Bende seni kızım."
Jenna ve babam, yıllar boyunca bana bir kardeş yapmak için uğraştılar. Girdiğimiz borçlar hastahane ve tedavi masraflarıydı. Fakat bazen bazı şeyler olmuyordu. Jenna bir anne olamayacaktı ama o benim hep annem olacaktı.
