CHAPTER 5

133 6 9
                                        

Votes at comments lang ang sa akin. . hehehe Thank you po. . .:)

-----------------------

~~SKYPE CHAT~~

"Hi babe.", huh? Babe? Ilang araw kang hindi nag chat tapos babalik kang 'babe' na ang tawag mo sa akin? How dare you! Pero. . .

"hey! How are you Nicholas?", deyymm. . Na miss kitang ugok ka. .

"I'm kinda exhausted these days. I've been so busy with the company. :( ",

"Is there any problem?",

"Just a little one, I can handle..",

"Okay. .But if you need someone to talk to, I'm just here.", bakit parang malungkot siya? Embis na magalit ako, nawala na tuloy! Haaay..

"Handling five companies is not that easy. I need to check everyone's PC to check for viruses.", hindi pala madali ang trabaho niya. . I can't imagine him checking each PC. Sa opisina nga isang IT lang sa umaga at isa sa gabi. Hindi pala madali, now I understand Sir Christoff and Sir Ajing – my company's ITs. .

"You need to rest. That's why you're exhausted. Now I understand why you didn't chat for awhile."

"yah, I was so busy that sometimes it sucks thinking that you're waiting. And I couldn't even send a single message. I'm sorry. . :( (hug)", aaahhhh. .. na miss din pala niya ako. .akala ko ako lang. .

"No worries, I understand now."

Dapat kong intindihin para magkaroon naman ako ng forever. I want Nicholas and I to work out. I'll try, baka siya na talaga, katulad ng kay Weng. Handa na naman akong magmahal ulit – siguro. Sisikapin ko. Hindi ko alam kong bakit ang dali kong nakapalagayan ng loob si Nicholas, dahil rin siguro sa pareho kami ng pag-iisip? I mean, iyong nakukuha niya ang mga hirit at jokes ko at iba pa. Kalahati ng puso ko umaasang totoo si Nicholas, isang bahagi naman ang natatakot na masaktan ulit.

Oo hopeless romantic ako katulad nina Ellie at Kookie, pero iba-iba ang nakakabit na karakter ng bawat isa.

Si Ellie, hopeless romantic pero strict at takot sa lalaki, pero hindi takot sa horror movies.

Si Kookie, hopeless romantic pero tahimik lang, nasa loob ang kulo. Hindi man takot sa lalaki, pero sobrang taas naman ng standard, aabot na yata sa Mt. Everest ang taas.

Ako naman, hopeless romantic, hindi mataas ang standard, hindi takot sa lalaki, pero may trust issues! Nemeeeeen! Mas mabigat iyong sa akin. Paano ba magtiwala ng buo?

Straight nang three days na lagi kaming nagcha-chat ni Nicholas. . At masaya ako kasi pinapangiti niya ako.

"hi Nicholas. .",

"Hi gorgeous!"

"Thanks Liar! ", heheh. Ang cute nang 'hey gorgeous' , feel na feel ko naman. .

"No. Just come over and kiss you non stop". Kyaaahhh. . Ano kaya kong mahalikan ako ni Nicholas?

"that's what I always daydream about.", totoo naman talaga na nag daydream ako na magkasama kami, . Kyaaahhh

"kissing me?", Him,

"yes, hugging you, cuddling. .", Me

"one day baby. .I wanna see you too, I wanna hug you. .", omg! One day? Makikita ko na siya? Makakasama ko na siya?

"baby my amazing Jade, I need to rescue people from email troubles.", paalam niya sa akin. Ang hirap maging IT, halos oras-oras kang tinatawag kapag may kailangan. Kaya wala akong magagawa, kailangan ko maghintay. . Hanggang sa uwian nalang hindi pa rin siya nagcha-chat ulit. Kaya nag sign out nalang ako at nag ready nang umuwi. .

The Missing PieceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon