Girdap Şehir

İlk adım

Bahçe kapısından geçince etrafıma bir göz gezdirdim. Harika bir yeşillik karşılıyordu burada insanı. O mis gibi kokan çiçekler hakimdi her tarafa.  Ara ara bank konulmuştu ağaçların içine. Binanın bir duvarını da sarmaşıklar donatmıştı sanki kamufle eder gibi bir hâli vardı. Eğer içi de bu kadar güzelse daha ne ister ki bir insan. 15-20 adım sonra merdivenlere ulaştım ve binanın giriş kapısının önüne geldiğimde ben kapıyı açmadan kapı aralandı. 30'lu yaşlarda , mavi gözlü , kapalı bir bayandı karşımda duran. Ben biraz şaşırmıştım ama o bana gülerek.

–Merhaba. Sen yanılmıyorsam Niray olmalısın.

–Evet , Niray benim. diyerek onunkiyle aynı sıcaklıkta olduğuna inandığım bir şekilde gülümsedim.

–Benim adım Tuba. Sinan ise abim olur. Bugün hem yurt sahibini hem de beni aradı. Seninle ilgilenmemiz için. Ben senin buraya ayak uydurmana yardımcı olurum. Hem zaten kızların çoğu da sana aynı şekilde yardımcı olacaktır. Merak etme.

– Bundan emin gibiyim, teşekkür ederim. Ama Sinan abi sizden hiç bahsetmemişti.

–Ben her zaman burada durmuyorum, evde 2 aylık bir bebeğim var , bu aralar daha çok evdeyim belki ondandır.

–Gerçekten mi ? Bu çok güzel bir şey.

– Evet. Ama sen daha fazla burada bekleme ben seni odana götüreyim. Oradaki kızlarla tanıştırayım. Sonra kaynaşırsınız zaten. Hadi gel.

Asansörün kapısını açıp 5 'e bastı ve katlar tek tek yükseldi. En sonunda indik ve bir odanın kapısının önüne geldik. Tuba hanım kapıyı tıklattı ve içeriye girdi.

–Kızlar, napıyosunuz, bakın size kimi getirdim.

Diyerek beni elimden tutup odanın içerisine doğru yürüttü. Çok temiz bir odaydı. Dört yatak vardı ama pencere önünün biri boştu. Orası benim olmalı diye düşünürken.
3 kızdan çıtı pıtı , tatlı ve sempatik olanı.

Merhaba benim adım Kader.
diyince. Hastahanedeki Elmas teyze geldi aklıma o Kader bu Kader miydi acaba. Sonra hafif tombiş, yine çok tatlı olan bir kız elini uzatarak.

–Merhaba, hoşgeldin. Ben de Tuğçe. dedi gülümseyerek elini tuttum ve tokalaştık. Ne kadar güçlü gelmişti.

Ardından son kız girdi söze.– Şey ben de Asiye Hoşgeldin.
Hepsi çok cana yakın gelmişti ama Asiye biraz uzaktı sanki. Tedirginliği ve mesafesi dikkatimden kaçmamıştı.

–Tanıştığıma memnun oldum hakkaten. Ben de Niray.  Diyerek tek tek gözlerine baktım.
Bu arada Tuba hanım " ben çıkıyorum kızlaaaar. diyerek ayrıldı odadan.

Biraz utanmıştım. Sonuçta hiç tanımadığım insanlarlaydım. Ne yapacağımı da bilmiyorum. Allah'tan Kader konuşmaya başlamıştı.

–Niray bak şu yatak senin. Gel beraber eşyalarını da yerleştirelim. Eğer bir sıkıntın olursa bizimle paylaşabilirsin.

–Teşekkürler. Kader senin büyükanenin adı Elmas mı?

–Evet, nereden biliyorsun?

–Şey hastahanede tanıştık bana burayı o anlattı. Hem sana da selamı var.

–Buna çok sevindim. Anneannem çok iyi kadındır. Ben de onun sayesinde böyleyim ya zaten. Neyse kızlar siz de gelin de yerleştirelim şunları. Asiye haricinde diğer ikisi çok istekliydi ama onda çözmediğim bir şey vardı.

Bir saat olmadan her şeyi yerleştirmiş bu arada da yurdun kurallarını öğrenmiştim. Sonra kızlar elime bir çizelge verdi. Ne zaman ne olduğuyla alakalı. Bol bol etüt ve ders anlatımı vardı. Her sabah 7.30 - 8.00 arası da kahvaltı. Biraz erken kalkmayı öğrencektim anlaşılan. Tuğçe elini omzuma atarak.