İlk Bakışta

17.Bölüm

1 Hafta Sonra

Ayağım tamamen iyileşti.Bu arada Eylül öldü mü kaldı mı?Hiç aramıyor da kesin Canla barıştılar .Eylül'ü aradım.

"Nerdesin sen ya insan bir arar sorar.Barıştınız demi Can'la siz."

"Evet nereden bildin?

"Acabaaa."

"Tamam ya napıyon?"

"Bir hafta boyunca evde oturdum daha yeni doktordan geliyorum."

"Ne oldu?"

"Ayağımı incitmiştim de önemli bir şey yok.Neredesin sen?"

"Tatildeyiz."

"Ohh be baş başa barışma tatili hı?"

1 haftadır mutlu olmam için bir sebep buldum.

"Neyse size iyi eğlenceler."

"Saol canım görüşürüz."

Ne yapmak istediğimi düşünürek kafamı patlatırken kapı çaldı.Umuyorum ki eğlenceli biri olsun.

"Merhaba"

Kapının deliğinden baktığımda kocaman bir gözle karşılaştım.Kapıyı büyük bir merakla açtım acaba hangi deli yine beni buldu?

"Alya bugün Gökçe'nin geri dönüş partisi var oraya gidiyoruz."
Ve o gözlerin sabihi Elifmiş.Abisinin tam tersine hareketli bi kişiliği var yaramaz bi çocuk gibi.Giyiniş tarzı bile garip mor ve kırmızı çorapları beni benden almaya yetti.

"Pardon da o kim?"

"Abimin eski sevgilisi pislik abime haber bile vermeden yurt dışına eğitim için gitti."

"Tamam da ben niye geliyorum banane."

İçimden gitmek için fırtınalar kopuyor olsa da kollarımı bağlamış umursamaz bir şekilde cevap veriyordum.Kesinlikle oyuncu olmayı hak ediyorum.

"Tamam o halde sen bilirsin."

"Neredeymiş bu parti?"

"Ben seni istediğin yerden alırım sen hazırlanmana bak."

Tamam belkide oyuncu olmamalıyım.Elif'den ilk başlarda çok haz etmesem de gittikçe kanım ısınıyor.Hazır olduğuma emin olduktan sonra Elif'i aradım.Kısa bir süre sonra geldi.Arabaya bindim.

"Çok güzel olmuşsun."

"Teşekkür ederim."

Biraz zaman geçtikten sonra:

"Sana bir şey sorucam Karen partiye neden gidiyor bu kız bunu terk edip gitmedi mi?"

"Arkadaş kalacaklarmış...her neyse geldik."

Arabadan indim ve kapıdan girer girmez gözlerim Karen'i aradı.Ve sonunda gördüm evet orada ve arkadaşlarıyla bir şeyler içip gülüyorlar.Elif'le takılıyoruz beni kendi arkadaşlarıyla tanıştırdı.Parti oldukça iyi gidiyor nedeni ise Karen'in yanında hiç kız yok.Ve dans müziği çalıyor galiba sap gibi burada kalıcam.Dans eden çiftleri izlerken Karen'i gözetmeyi de ihmal etmiyordum.Yanına bir kız geldi bu sanırım Gökçe.Galiba Karen'i dansa kaldırıcak.Sabahten beri ikna etmeye çalışıyor bunu tahmin etmek çokta zor değil.Onlar dans ederken ben burada duramam.Tanımadığım birinin yanına doğru yaklaştım.

"Merhaba benimle dans eder misin?"

"Tabiki de"

Şuan tanımadığım bir çocukla dans ediyorum delirmiş olmalıyım ama suç delirtende.Karen kızın hiç gözlerine bakmıyor hep etrafları izliyor ama kız Karen'in ağzına düşecek.En sonunda etrafı izleye izleye beni gördü.Dans ettiği kızı birden bıraktı ve bana doğru geliyor.Bileğimden sert bir şekilde tutup beni çekiştirdi.

"Ne işin var burada?"

"Elif davet etti ısrar edince kıramadım.Rahatsız olduysan gidebilirim."

"Kimdi dans ettiğin kişi?"

Cevap vermeyince...

"Her neyse ben çok sıkıldım buradan gidelim mi?"

"Olur tamam gidelim."

Zafer benimdi şuan Karen benim yanımdaydı.Kumsala doğru yürüyoruz.

"Şurada bir genç topluluğu var katılalım mı?Eğlenceli gözüküyor."

Cevap vermesini beklemeden onu o tarafa doğru çekiştirmeye başladım çünkü kabul etmiceğini biliyorum onun garip duvarları var buzdan falan olsa erir ama onun duvarları yapboz gibi yapbozu tamamlamadığın sürece onu tam olarak yaşayamıyorsun ve bu benim en çok hoşuma giden özelliği sanırım.İnsana daha fazla aitlik duygusunu hissettiren bi özllik daha fazla benimsiyorsun.Çünkü onun için farklı olduğunu iliklerine kadar hissediyorsun.

"Biz de size katılabilir miyiz?"

"Tabiki de buyurun."

Karen'le birlikte yan yana oturduktan sonra söylenen şarkılara eşlik ettim.Karen sessizce yanımda oturuyor arada birde beni izliyordu.Karen ceketini çıkarttı ve bacaklarımı örttü.Ve kulağıma yaklaşarak fısıldadı:

"Bakıyorlar."

Cevap vermeden eşlik etmeye devam ettim.Şarkının sonunda:

"Bu şarkıyı sonradan aramıza katılan güzel bayan için çalıyorum."

Karen'in sinirlendiğini hissediyordum.Zaten bacaklarımı da bu çocuk yüzünden ceketiyle kapatmıştı.
"Biliyor musun sesin rahatsız edici bu yüzden bu şarkıyı dinlemeden kalkıyoruz"
Karenin söylediklerine gülmemek için zor tutuyordum sabahtan beri dinlediği ses birden kötüleşmişti.Çocuğun yüz ifadesi görülmeye değerdi.Kendini bozuntuya vermeden bana doğru döndü.
"Umarım tekrar görüşürüz"
Karenin elini yumruk yapıp sıktığını gördüm.Gerçekten bu kadar pişkin insanlar var mı?Karenin yumruk yaptığı elinin bileğinden tutup onu çekiştirdim öldürücü bakışlarını çocuğun üstünden çektikten sonra uzaklaştık.

Umarım görüşmeyiz hani olur ya böyle ukala zengin kılıklı itici tipler aynı o tipte bir insandı neyse ki olay çıkmadan ortamdan ayrıldık.

Karen'le birlikte sahilin diğer tarafına doğru yürümeye başladık.Yeterince uzaklaştıktan sonra kahkaha atmaya başladım kendimi tutmakta zaten zorlanıyordum.Karende bana bakarken gülümsüyordu özellikle yüz hatlarımı incelediğini hissediyordum bunu en çok gülerken yapıyordu.

"Ayağın tamamen iyileşti mi?"

"Evet neyse ki iyi artık."

"Bugün partide dans ettiğin kız çok güzeldi."
Kıskanmamış rolü yapıyorum tabikide.

"Evet güzel kızdır."

Güzelmiş neresi güzeldi be onun.

"Kimdi?"

"Eski sevgilim sen gördün aslında daha önce fotoğrafını."

Dalga geçiyormuş gibi gülüyor.Cevap vermedim ne diyebilirdim ki "hayır görmedim mi"gördüğümü ikimizde bal gibi biliyoruz kendimi daha çok rezil etmiş olurum.Böyle biraz sahilde dolaştıktan sonra Karen beni evime bıraktı.