İlk Bakışta

Aklından Bir Hayal Tut

  BEN BÖLÜMÜMÜ YAZARKEN ESİNLENDİĞİM MÜZİKLERİ SENİN İÇİN MEDYAYA KOYUYORUM BELKİ SEN DE OKURKEN DİNLEMEK İSTERSİN  

Berke'den sonra biraz daha etraftan eşyalarımı topladıktan sonra eşyalarımı Musa abi aşağıya indirdi.Musa abi bahçe işleriyle uğraşıyor.Viki'nin ayarladığı mekana gitmek için hazırlanmaya başladım geç kalmamam gerekiyordu genelde bu konu yüzünden azar işitiyordum ilk gelen Viki tarafından en çokta.Hazırlandıktan sonra kapıdan çıkıyordum ki Arda Bey'in sesiyle irkildim.

"Berke'yle ne konuştunuz?"

Ellerini birbirine bağlamış beni izliyordu duvarın kenarında.

"Karıyla koca arasına mı giriyorsun şimdi de?"

Onu dalgaya aldığımı biliyordu aslında bunu benden başka kimse ona yapamıyordu ve buna tahammül edemediğini biliyordum saygın Arda Bey'di işte.Keşke biraz olsun babam olduğunu hissedebilseydim.

"Keşke biraz bana çekseydin."

Biraz durduktan sonra "Annene de benzemiyorsun."dedi.Anneme toz kondurur mu hiç onun gözünde gereksizin tekiydim.İlk önce ona daha sonra da anneme asla benzeyemezdim.

"Beni büyütenlere sorabilirsin kime çektiğimi çünkü ben de bilmiyorum."

Ben konuşurken çoktan gitmiş bile.Kapıdan çıktığımda derin bir nefes aldım.Buna ne kadar ihtiyacım olduğunu fark edince durup havayı içime çekmeye devam ettim.

Biri parmağını derin derin nefes çektiğim burnumun önüne koydu.Gözümü açtığımda Alperen karşımda her zaman ki o yan gülüşüyle sırıtıyordu.

"Beni özlediğinde böyle nefes alamıyorsun değil mi?"

Keşke Arda Bey Karen yerine Alperen'i falan etrafımdan uzaklaştırma eğiliminde olsa.

"Sen büyüyünce komedyen mi olucaksın?"

"Sen benim komedim olursan komedyeni de oluruz evelallah."

"Ya şu modu sessize alamıyor muyuz?Bir on sene felan?"

"On sene mi..on seneye iki tane çocuğumuz olur."

"Adaylarım çok hayalperest."

"Adayların kimmiş senin?"

Morali bozulmuş görünüyordu.Büyük ihtimal Berke'nin döndüğünü duymuştu ve ağzımı arıyordu.

"Sen niye geldin?"

"Birlikte gideriz diye."

Lafı çevirmeyi başarmıştım.Genellikle bu numaralarımı yutmazdı ama şimdilik yutmuş görünüyordu.

"Buyurun efendim."

Tereddüt ediyordum sonuçta Karen Alperen'den hoşlanmıyordu.

Tamam sadece cafeye bırakacaktı daha sonra ona uygun bir dille söylemem gerekenleri söylerim.

Arabanın kapısını açınca geçtim.Eskiden hiç umrumda olmayan Alperen,şimdi hayatımdan çıksa bir eksiklik hisseder miydim diye düşünüyordum.Karen' Berke'den bahsetmeyi düşünüyordum kendine hakim olamazsa ifşalanırdık.Ve dahası ortalık çok karışırdı Berke'nin tek bir şans daha olayını kabul etmezsem peşimi bırakmayacağını biliyordum.

Toplanma alanına gittiğimizde grubun çoğu oradaydı.Sonuncu olarak gelmediğim için şükrediyordum.Konu yaz tatili planlarıydı.Aklıma Karen'siz geçireceğim düşüncesi geldi düşünmesi bile kötü.O zamana kadar her şeyin yoluna girmesini diliyordum.