You're mine, i'm not yours

Hoofdstuk 19

Een paar weken later...

DING DONG

Verdomme, het is weekend! Welke pipo staat er nu om 8u voor mijn deur?
Geïrriteerd kroop ik uit mijn bed en liep naar beneden.

Toen ik de deur opendeed, werden mijn ogen groot. Melissa stond gewoon vlak voor mijn neus!

"Ik ben ontslagen uit het ziekenhuis!" tierde Mel in mijn oor.
Vrijwel meteen liepen we in elkaars armen.
"Geweldig!" riep ik uit.

"Kom maar lekker binnen." zei ik.
Langzaam maar zeker stapte ze naar binnen. Ik zag dat ze mankte.

"Heb je pijn aan je voet?" vroeg ik.
"Ja, maar dat is een overblijfsel van het ongeval." zei ze.
"Oooooh." zei ik.

We nestelden ons in de zetel en keken naar een film.
Tijdens de film keek ik eens naar Melissa, ze leek gelukkig... Maar hoe is ze vanbinnen? Ik ken ze nu al erg lang, en meestal weet ik hoe ze zich voelt. Maar deze keer is anders. Is ze nou blij omdat uit het ziekenhuis is, is ze verdrietig omdat ze niet goed meer kan stappen, of is ze misschien bang? Bang dat het weer zal gebeuren.

Ik heb besloten dat ik er maar niet naar vraag. Ze heeft al genoeg aan haar hoofd.
Plots draait ze haar om naar mij toe.

"Skyler, weet je waar ik echt naar verlang?" vraagt ze.
"Laat me raden." zei ik.
"Een ijsje van Enricooo!" riep ik uit.
"Kom we gaan!" riep ik uit.

Plots leek ze te aarzelen.

"W-we gaan toch niet met de scooter he?" vroeg ze stil.
"Je bent bang he?" vroeg ik.
Ze knikte zachtjes.
"Ik ga ook al een tijdje niet meer met de scooter, maar straks zal ik dat wel weer doen als ik mijn nieuwe heb. Je moet je daar overzetten. Het is 1 keer gebeurd, maar dat betekent niet dat het altijd zal gebeuren..." zei ik stil.

"Dat snap ik." antwoordde ze.
"Maar nu kan ik het nog even niet aan om met de scooter te gaan." zei ze.

"Ja, ik ook nog niet dus daarom gaan we met de fiets." zei ik.

Een glimlach verscheen op haar gezicht.
"Weet jij dat jij de beste vriendin ooit bent?" vroeg ze.
"Tuurlijk weet ik dat." zei ik waarop we allebei begonnen te schaterlachen.
"Jij stoefer!" riep ze lacherig.
"I know, i know." zei ik.
"Kom, laten we gaan." zei ik.

------------------------

Echt sorry dat het zolang duurde tot er weer een nieuw hoofdstuk kwam... Ik zal zoveel mogelijk proberen te updaten, maar dat gaat wat trager dan in de vakantie door school.
😘