You're mine, i'm not yours

Hoofdstuk 29

Er werd geklopt op de klasdeur. De deur vloog open en de directrice kwam binnen gewandeld.

Ze schraapte haar keel.

"Zoals mevrouw gisteren al gezegd heeft, komt er vandaag een nieuwe leerling in de klas." zei ze.

"Kom maar binnen!" riep ze naar de leerling.

De jongen wandelde op zijn gemak binnen. Ik keek vlug even op, maar toen kreeg ik bijna een hartaanval...

--------

Daar vooraan de klas stond dat rotjoch, Bastièn. Hij keek me doordringend aan. Ik wierp een blik op Melissa, maar zij keek op dat moment niet naar mij.

"Stel je eens voor aan de klas." zei de Boomzaag.

"Hallo, ik ben Bastièn en ik kom uit Saint-Barth." zei hij terwijl hij me bleef aankijken.

"Je kent hier waarschijnlijk niemand?" vroeg de directrice.

"Jawel, ik ken Skyler en Melissa van reis." zei hij.

"Oohjee." zei de directrice.

"Oke, naast Skyler is er een plaatsje vrij. Je mag daar plaatsnemen." zei de Boomzaag.

Dallas leek erg jaloers.

"Nu kan mijn dag niet meer stuk." zei ik sarcastisch en ik glimlachte zo fake naar Bastièn.

De hele les bleef hij mij aankijken, ik had er genoeg van.

"Wil je nu eens stoppen met naar me te kijken!" riep ik boos tijdens de les.

"Sorry, je bent te mooi." zei hij zwoel.

Nu liep Dallas over van jaloezie.

"Ze is al bezet." zei hij woedend.

"Door jou? Dat geloof ik niet." zei hij lachend. Dallas keek heel boos.

"Jongens, het is genoeg!" riep de Boomzaag.

Op dat moment ging de bel, eindelijk pauze.

Ik liep druk pratend met Mel naar buiten.

Bij mijn locker werd ik op de schouder getikt door iemand. Ik draaide me om en daar stond Bastièn. Hij nam me vast en kuste me, op de mond.

Snel trok ik me terug.

"Wat doe je nu!?" riep ik boos.

Maar hij kon geen antwoord geven, want hij werd bruusk op de grond geduwd door Dallas.

"Blijf fúcking van MIJN meisje af!" riep hij en hij stampte nog eenmaal in zijn buik. Snel greep Bastièn naar zijn buik en kermde het uit van de pijn.

"Dat zal je leren!" voegde Dallas eraan toe.

"Verdomme Dallas!" riep ik uit en knielde neer bij Bastièn. Maar Dallas trok me mee naar een andere plek.
Vol medelijden keek ik nog eens achterom naar Bastièn.

"Je bent nog niet van me af, Dallas!" riep Bastièn ons achterna, maar Dallas reageerde er niet op.

Boos keek ik naar Dallas.

"Was dat nu echt nodig!" vroeg ik woedend.

"Hij moet van mijn meisje afblijven." antwoorde hij, maar hij keek me niet aan.

"Maar Dallas, zoiets doe je niet! Hij heeft facking veel pijn!" zei ik.

"Bastièn kan me niets schelen! Maar wat me wel zorgen baart ben jij! ik vertrouw die gast voor geen 1%!" zei hij.

"Kom op, hij is best wel lief!" zei ik.

"Tegen jou wel ja, maar hij wil jou gewoon van me afpakken! Maar ooh, dat laat ik niet gebeuren." zei hij.

Hij draaide zich om naar mijn en boog naar voor om me een kus te geven, maar ik hield mijn hand tegen zijn mond.

"Nu even niet, ik ben nog altijd boos op je!" zei ik.

Kan ik het goedmaken met een filmpje?" vroeg hij lief.

----------------------

Eindelijk gebeurt er wat in het verhaal! Wat zou Bastièn van plan zijn? 😏