You're mine, i'm not yours

Hoofdstuk 50

Ik werd wakker door het gering van de deurbel.

"Is Skyler hier?!" hoorde ik Dallas luid roepen.

"Nee, waarom zou ze hier zijn?" zei Tyler.

"Ik weet heus wel dat ze hier is!" riep Dallas.

"Ze hoeft je niet meer te zien!" riep Melissa.

"Maar ik wil het haar uitleggen!" riep Dallas.

"Er valt helemaal niets uit te leggen!! Jij, jij hebt mijn beste vriendin gebroken!" riep Melissa boos.

"Laat me erin!" riep Dallas.

"NEE!" riepen Thomas, Tyler en Melissa.

Ik kon het geroep niet meer aanhoren. Ik opende de kamerdeur en leunde tegen de deurpost.

Allevier bleven ze stokstijf staan.

"Skyler, schatje." liep Dallas op me af om me een knuffel te geven, maar ik draaide mijn hoofd en negeerde hem. Ik liep door naar de keuken en nam wat fruitsap uit de koelkast.

"Nou lekker, je hebt ze ook al wakker gemaakt!" riep Thomas boos naar Dallas.

"Echt niet!" riep Dallas en zo ging het gekibbel door en door. Tot ik op een gegeven moment riep.

"Stop nu allemaal! Ik ben het beu met jullie gekibbel!" riep ik. Iedereen was meteen stil.

"Skyler, luister alsjeblieft even naar mij." zei Dallas.

"Nee! Ik ben helemaal klaar met je! Verdwijn alsjeblieft!" riep ik en ik voelde de tranen alweer opkomen.

Dallas wendde zijn blik af naar de grond en liep langzaam het huis uit. Net voor de voordeur keek hij nog eens om, maar ik bleef staren naar mijn glas met fruitsap, tot ik de voordeur hoorde dichtvallen. Enkele minuten was het stil. Doordat er een raam openstond, konden we alles volgen wat er buiten gezegd werd. Ik hoorde Marie tegen Dallas praten.

"En?" vroeg Marie.

"Ze negeerde me." zei Dallas.

"Trek je er niets van aan, schat, we gaan iets drinken." zei Marie.

"Oke wacht even lieverd." zei Dallas.

Mijn mond viel open. Snel sloot ik het raam.

"Heb je dat nu gehoord? Hij stond daarnet bij mij te janken en nu zegt hij al 'lieverd' tegen Marie!" riep ik verontwaardigd.

"Skyler.." zei Melissa begrijpend.

"Ik wil hier echt weg." zei ik vastberaden.

"Wel, als jij gaat, gaan wij ook." zei Thomas.

Ik glimlachte naar hen.

"Maar jij en Tyler wonen daar niet." zei ik lachend.

"Oeps vergeten te zeggen, wij verhuizen deze zomer naar jullie stad!" riep Tyler blij.

Melissa en ik keken elkaar verrast aan en daarna vlogen we elkaar in de armen.

"En nu zo snel mogelijk hier weg!" riep ik en ik liep naar de kamer om mijn koffers te pakken. Maar al snel liep ik terug.

"Klein probleempje, de koffers van Mel en ik staan in het huisje bij Dallas!" riep ik.

"Geen probleem, wij gaan ze wel halen, en ze zijn nu toch wat gaan drinken." zeiden Tyler en Thomas.

5 minuutjes later kwamen ze terug met heel wat koffers.

"Dankje!" riep ik en ik begon snel in te pakken.

Tyler kwam op me afgelopen.

"Er lag nog een briefje op je bed van Dallas, waarop stond: ik zal voor altijd van je houden." zei Tyler.

"Kan me niets schelen, neem nu snel je koffers en we vertrekken. Binnen een uurtje vertrekt er een vliegtuig!" zei ik.

--------------------------------

Zo zaten we snel weer op het vliegtuig. Reizen waren voor deze altijd superleuk en ik wou nooit vertrekken, jammergenoeg is dit nu het omgekeerde. Waarom moest dit gebeuren.

-------------------------------

Tyler en Thomas kwamen op onze school en draaiden mee in ons dagelijkse schoolroutine. We schoten heel goed op met elkaar en na schooltijd brachten we met z'n vieren veel tijd door. Mel was nog altijd een stelletje met Will, maar hij liep heel vaak bij Dallas. Dus namen Will en Mel afstand op school. Totdat er plots een vrij gekend meisje op onze school toekwam, namelijk Marie! Ik was razend, wat heeft zij hier nu te zoeken. Gelukkig zaten zij en Dallas in een andere klas, dus we moesten ze enkel negeren tijdens de pauzes. Al snel zagen we dat ze een koppeltje bleken te zijn, want we spotten ze vaak al kussend. Mijn hart brak voor de duizendste keer. Dallas liet Will zitten voor Marie en daarom kwam Will in onze 'squad' terecht. Zo konden Melissa en Will weer veel tijd doorbrengen met elkaar. Thomas kreeg een oogje op Mackenzie. Tyler en ik kregen steeds meer oog voor elkaar.

Het volgend schooljaar ging de kliek van Mackenzie naar een andere school. Zonder haar iets te zeggen. We vonden dit allemaal verschrikkelijk en namen haar op in onze 'squad'. Zo kwamen we heel wat dingen over haar te weten en zo kregen we door dat ze eigenlijk niet zo'n kreng was als we dachten. Ze deed enkel en alleen maar zo om populair te zijn. Vanaf ze bij ons zat, bleek ze een heel lief, slim en begrijpzaam meisje te zijn. Het duurde niet lang en Thomas en Mackenzie waren ook een stelletje geworden. Even later volgden ik en Tyler hun voorbeeld. We werden ook een koppeltje, hoewel ik nog elke dag dacht aan Dallas. Nee, ik was er niet meer op verliefd. Maar ik was gewoon bang dat dit opnieuw zou gebeuren, al wist ik wel dat ik Tyler kon vertrouwen. Ik zette Dallas voor eeuwig uit mijn hoofd.

Zo negeerden we de komende twee schooljaar op de middelbare school Dallas en Marie.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Wordt vervolgd...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

--------------------------------

Zo, dit was het dan voor dit verhaal. Dramatisch einde, i know.

Maaaaaaaar:
ER KOMT EEN DEEL 2!!!!
IN DIT BOEK, dus verwijder het niet uit je bibliotheek!

Maar hiervoor ga ik even 10 jaar verder in de tijd.

😘