You're mine, i'm not yours

Hoofdstuk 27

[P.o.v. Dallas]

Rustig werd ik wakker door het verkeer in de straat. Ik nam mijn gsm om te kijken hoe laat het al was.

---10 uur---

"FACK!" riep ik luid.
"Skyler, wakker worden!" tierde ik haast in haar oor.

"W-wat is er?" vroeg ze slaperig.
"We missen onze trein!" riep ik.
Meteen was ze klaarwakker. In een razendsnel tempo kleden we ons aan, pakken de laatste spullen in en liepen we de kamer uit. Ik liep naar de receptie om de sleutel terug te geven terwijl Skyler al een taxi riep. Gelukkig was het die onvriendelijke chauffer niet. Ze stopte de koffers al in de kofferbak en stapte in. Ik snelde aan en stapte ook vlug in. Toen ik zei dat we haast hadden, reed ze zo snel mogelijk naar het station.

Niet veel later kwam het station in zicht. We sprongen haast de auto uit en haastten ons naar de trein.

"Oef, hij staat er nog!" riep ik trots. Het was alsof er een last van 100 kilo van mij af rolde. Net op tijd stapten we in en liepen naar onze plaatsten.

-------------

[P.o.v. Skyler]

We kwamen aan op onze eindbestemming. Melissa wachtte me al op in haar auto. (I know, ze is nog maar 16 en Dallas ook, maar ze rijden stiekem al met de auto) Ik liep al op haar af, maar Dallas hield me tegen.

"Moet jij je lieve vriendje niet bedanken?" vroeg hij en hij wees naar zijn mond.
Snel gaf ik hem een kusje. Gelukkig was hij tevreden met dat. Ik snelde naar Melissa en Dallas liep naar zijn eigen auto. Toen hij bij zijn auto stond, wierp hij mij nog een kushandje.

"Aaaaaahhh! Jullie cutieeeesss!" riep Melissa toen ik in de auto stapte.
We bleven de hele rit kletsen over Parijs. Ze zette me thuis af en hielp me nog met de bagage.

"Red je je verder?" vroeg ze nog.

"Tuurlijk, ga maar naar huis." zei ik.

Ze liep de deur uit en scheurde weg met haar auto. Ik plofte in de zetel en zette de film 'Maleficent' op. Ik wou die al altijd eens bekijken.

Toen de film gedaan was, bestelde ik een pizza Hawaï. Ik had echt zin in een deftig avondmaal, want het eten op de trein vond ik echt verschrikkelijk. 10 minuten later zat ik al te smullen van het heerlijke eten. Ik moet echt vaker pizza eten!

Na het eten liep ik naar mijn kamer om daar nog wat te luieren. Plots realiseerde ik me dat ik morgen terug naar school moest. Vlug checkte ik nog even mijn schoolagenda.

"Shit! Morgen grote overhoring van wiskunde!" riep ik in paniek.

Dit wordt een grote ramp, want wiskunde is niet mijn sterkste vak. Snel haalde ik mijn cursus wiskunde uit mijn boekentas en begon een beetje te studeren. Het is echt niet normaal moeilijk.

--------------

Ik werd wakker door het irritante geluid van mijn wekker. Ik ben gewoon tijdens het leren in slaap gevallen! My god, ik moet nu doordoen of ik kom te laat. Snel kleedde ik me aan en at een stuk fruit als ontbijt. Ik mis het eten met mijn ouders, ze zijn er bijna nooit...

TOET TOET

Mel stond buiten op me te wachten. Ik stopte vlug nog mijn wiskunde weg en nam mijn boekentas.

Aan de school stapten we uit de auto en hoorden de bel in de verte rinkelen.

"We komen te laat! Kom snell!" riep ik naar Mel.

We haastten ons naar het klaslokaal en stormden binnen.

"Melissa en Skyler!" tierde mevrouw Boomzaag. Ja, zo heette ze.

"Ik kan dat altijd te laat komen echt niet accepteren!" zei ze.

"Weetje mevrouw, je moet eens stoppen met te zagen." zei ik. Snel sloeg ik een hand voor mijn mond, dat floepte er gewoon uit.

"Skyler!" riep ze kwaad.

"Mevrouw, ik koop voor uw verjaardag wel een verlengkabel zodat je buiten kan zagen." voegde Mel er nog aan toe.

Heel de klas begon te lachen, ook ik kon mijn lach niet inhouden. Maar dan keek iedereen plots serieus, sommigen leken zelfs bang. Verbaasd wierp ik een blik op Dallas, hij wees achter me.

Voorzichtig draaide ik me om, ik wist al wat ik kon verwachten. Daar stond de verschrikkelijke directrice, en ze keek niet bepaald blij. Ze leek wel een vulkaan die elk moment kon uitbarsten. En dan gebeurde ook.

"Skyler en Melissa! Jullie gaan nu naar mijn kantoor! Onmiddellijk!" riep ze boos.

Mel en ik liepen het klaslokaal uit. Ik keek nog even naar Dallas, maar hij zat me echt uit te lachen.

"Dallas, als je zo kinderachtig bent mag je ook mee hoor." zei de Boomzaag.

Toen ze zich omdraaide om verder te gaan met de les, stak hij zijn middelvinger uit naar haar.

"Dallas, dat zag ik." zei de directrice.

Met z'n drieën liepen we naar haar ouderwetse kantoor.

-----------------

Badassen 😋