You're mine, i'm not yours

Hoofdstuk 9

We gingen terug naar de jongens en zetten ons aan de bar.

"We willen graag een drankje." zei Marie.
"Wat wil je dan?" zei Tyler.
"Verras ons." zei ze met een grijns.
Ze begonnen alledrie een drankje klaar te maken. Met heel veel show en tralala maakten ze het klaar. Pff, uitslovers vond ik, maar Melissa en Marie keken geamuseerd toe. Even later op de avond, was Melissa aan de praat geraakt met Thomas, en Marie met Tyler. Dus bleven ik en Bastièn alleen achter.
"Wat heb jij te maken met WICKED?" vroeg ik doelbewust.
"Haha, dat is toch dat ding van de Maze Runner he?" vroeg hij doodleuk.
"Ja, en wat heb jij daarmee te maken?" vroeg ik boos.
"How, rustig! Ik heb daar niks mee te maken hoor! Dat bestaat niet eens!" zei hij.
"Waarom had ik er dan een droom over? Jij kwam er ook in voor." zei ik.
"Ik had die droom ook. Je kwam me al bekend voor." zei hij.
"Oh, toevallig..." zei ik.
Het was een tijdje stil. Ik keek rond.
"Laten we het gewoon achter ons laten. Het was waarschijnlijk gewoon een droom." zei hij.
Melissa en Thomas, Marie en Tyler begaven zich naar de dansvloer.
We keken naar hen en we lachten. Melissa kan echt niet dansen.
Eerst was het allemaal een beetje popmuziek, maar dan kwam er een rustig liedje. Ideaal om te slowen.

"Wil je met me dansen?" vroeg Bastièn op dat moment.
Ik knikte.
Hij was best wel mooi. Ik verdronk bijna in zijn ogen.
"Wowow, niet verliefd worden." dacht ik in mezelf.
Maar het was sterker dan mezelf.

-------------
Omg! 100 reads!!! Thank you all!!! 😘🎉
En sorry voor het korte stukje, heb niet veel tijd 😉