You're mine, i'm not yours

Hoofdstuk 21

EINDELIJK ging de eindbel op vrijdag. De week verliep erg traag, Melissa en ik moesten weer naar school omdat we weer volledig hersteld waren.
Ik verlangde ZOHARD naar het weekend omdat ik dan naar Parijs ga, met Dallas! Ik geloof ook nog maar amper. Ik naar Parijs met Dallas, echt een sprookjesdroom die uitkomt.

Nu moet ik eerst nog eens vlug naar huis op mijn koffer in te pakken. We spraken af om 18u aan het station.

Eenmaal thuis stond ik voor mijn kledingkast.
Shittt, wat moet ik nu allemaal meenemen?
Vlug stuur ik nog een sms naar Melissa

S: KOM SNEL! GROOT DRAMA! IK WEET NIET WAT IK MOET MEENEMEN! 😨
M: Ik kom

1 minuut later ging de bel.

Ik haaste me naar de deur en deed open.

"Whut, zo snel?" vroeg ik.
"Als het om kleren gaat wel ja." zei ze.

In een mum van tijd haalde ze 5 outfits uit mijn klerenkast, maar niet zomaar outfits.. Het waren GEWELDIGE outfits!

"Ooh Melissa, thankyouuu! Mijn modemeisje." zei ik en ik gaf haar een knuffel.
"Graag gedaan babe." zei ze.

"Ik zou je haasten want het is al 17u45." zei Melissa.
"Haha oke, ik ga wel met de fiets." zei ik.

Ze zwaaide me uit toen ik vertrok met de fiets. Melissa ging nog ff in mijn huis blijven om mijn kamer op te ruimen. Het is toch zo'n schatje.

Juist optijd kwam ik aan in het station.
Dallas was er al en hij had me gezien.
Hij liep op me af.

"Klaar voor het beste weekend van je leven?" vroeg hij.
Ik glimlachte.

Een trein kwam aangereden in het station.
"Dat is onze trein." zei Dallas.
"Laten we dan opstappen." zei ik.

De hele rit praatten we over van alles en nog wat.
Na 1 uur kwamen we aan in Parijs.
We moesten nog met de taxi naar ons hotel.

De taxi stopte voor een groot, chic hotel.
"Zeg nou niet dat het hier is he." zei ik, maar ik kon al aan Dallas zijn gezicht zien dat het wel hier was.

"Ooh Dallas, wat geweldig!" riep ik uit.
"Geld is geen probleem." zei hij.
Hij nam mijn hand en zo liepen we het hotel binnen.

------------------------

😊