Mafyanın Güzel Aşkı

12 . BÖLÜM

Şuan filmin 10. dakikasındayız bizim ağzımızın suyu akarken savaş batu ve emre bize çok kötü bakıyor hele savaş gözünden ateş fışkırıyor ama ne yapalım yani onlar hakketi.

Bende filmin keyfini sürüyorum tabi.Bir anda kırılma sesi gelince direk arkamı döndüm savaş masayı devirmişti ve bana sinirle bakıyordu.Bir anda korku içimi sardı. Kızlara döndüğümde onlarda bana korkuyla bakıyorlardı. Tekrar Savaşa döndüğümde bana öyle bir bakıyordu ki o filmi açtığıma lanet ettim.

-Kapatın lan şu filmi!

Usulca kafamı sallarken kızların filmi kapatışını izliyordum. Korkuyordum hemde deli gibi.

-Herkez odasına çıksın yağmur sen benim odama!

İçimden Hayır diye haykırırken sadece "tamam" diye mırıldanmıştım.

Herkez ayaklanırken bende peşlerine takıldım. Yavaş adımlarla odaya çıkıyordum. Odanın kapısına geldiğimde kızlara doğru döndüm bana acır gibi baktıktan sonra onlarda odalarına girdiler. Derin bir nefes alıp bende odaya girdim.

Odanın içi klasik siyah değildi. Tabiki siyah yoğundu ama aralarda kırmızı ve beyaz tonlarıda vardı. Yatağa doğru gidip oturdum. Birden kapı açılmasıyla bakışlarımı o tarafa çevirdim ve karşımda ki kişi tabikide Savaşdı.

Yavaş adımlarla yanıma gelip oturdu. Gözlerime bakıyordu odada sadece benim nefes alış veriş seslerim duyuluyordu. Savaş ise sadece bana bakıyordu. O delici bakışlarını üstümden çekmesini istiyordum. Rahatsızca yerimde kıpırdandım.

-Yarın arkadaşların gidiyor.

Sonunda konuşmuştu ama söylediği şeye hiç sevinmemiştim.

-Neden! Biraz daha kalsalardı.

-Yarın gidiyorlar dedim ve gidiyorlar!

-Peki. diye mırıldandım.

Yapacak hiçbir şeyim yoktu ben Savaşın önünde savunmasız bir kızdım sadece. Birden bir bedene doğru çekildim. Önce sarsılsam da sonra dengemi sağladım. Savaş bana sarılıyordu hemde sımsıkı bir şekilde.

-Yağmur... Yağmurum ben seni çok seviyorum.

Ağzından bu kelimeler dökülürken bir tuhaf olmuştum sanki, içimde bir kıpırtı oluşmuştu. Bilmiyorum sadece beni sevmesi hoşuma gidiyordu.

Bir süre daha böyle kaldıktan sonra beni kendinden ayırmıştı. Boşlukta kalmış gibi hissettim bir an. Off ne oluyordu bana böyle bu duygular bana garipti biraz.

-Hadi şimdi uyuyalım.

Önce biraz yüzüne baksam da sonradan anlamıştım. Birlikte mi uyuyacaktık yani.

-Ne! Birlikte mi uyuyacağız?

-Bu gecelik cezan bu minik cadı.

-Ne cezası ya hem nerden minik cadı oluyormuşum ben?

-Çok konuşmada yatağa geç dua et daha kötüsü olmadığına!

Sesli bir yutkunmadan sonra dediğini yapıp usulca yatağa yattım. Sağıma doğru döndüm. Bir süre sonra yatağın diyer tarafıda çökmüştü. Birden uyku bastırmıştı sanki vücuduma bir ton ağırlık yüklemişler gibi hissediyordum. Gözlerim ağır ağır kapanırken belimde iki el hissettim hiç ses çıkarmadan uykunun beni ele geçirmesine izin verdim.

-İyi geceler sonsuzum.

-İyi geceler.

diye mırıldandım son defa ve gözlerimi kapattım yeni bir güne açmak üzeri...

-Savaşın ağzından-

O deli bir yağmurdu ve bende o deli yağmuru bekleyen bir avuç toprak...

İşte bu kadardı seviyordum ben onu hemde deli gibi. Gülüşünü seviyordum ben beni benden alan.

Şuan uyuyordu kollarımın arasında çocuk gibiydi kendisi farkında olmasa bile. Benimde o farkında olmasa bile...

Hep mutlu olalım biz. Ben olmasam da olur yeter ki o mutlu olsun. Onun her bir gülüşü benim canıma bedel. Ama tek ben göreyim onu gülerken kimse görmesin bu güzelliği bana saklı kalsın. Çok şey istemiyorum ki sadece o benim olsun yeter.

Benim dünyam o kadar karanlık ki beni tek aydınlatan onun gözleri. Işığım o benim..

Hayatımda en masum şeydi ona olan sevgim şu karanlık dünyamda ki tek masumluktu o. Şuan ölsem mutlu öldürdüm belkide.

Daha sıkı sarıldım ona. Kokusu burnuma geldiğinde durmuştu zaman sanki. Bu anı hayal ettim belkide her zaman hiç bitmesin istiyordum hep böyle kalalım sonsuza kadar.

Ah be küçük cadım ne yaptın sen bana böyle nasıl sevdirdin bana kendini nasıl kazdırdın ismini kalbime ?

Oda hafiften aydınlanırken çektim gözlerimi sevgilimden dışarı baktığımda güneş doğuyordu bu kadar çabuk mu doğmuştu güneş bitmişmiydi gece ama ben daha doymamıştım ona biraz daha geç olamaz mıydı ?

Gözlerimi tekrardan minik sevgilime çevirdim. Uyanacaktı birazdan bakacaktı bana o okyanusu andıran gözleriyle ve bir kez daha aşık olacaktım ben ona.

Yaklaştım ona doğru pürüzsüz tenine bir öpücük kondurup fısıldadım kulağına

-Yeni ve senli bir güne günaydın küçüğüm...

Ne yapmıştı bu kız bana karanlıkta ki adamın nasıl başını döndüre bilmişti bu denli ?

Ve ben seviyordum hemde canımdan çok...

Merhaba nasılsınız canlar ben çok iyiyim belki bölüm 700 kelime olamadı ama benim için çok anlamlı olduğuna emin olabilirsiniz ilk defa bu kadar içten yazdım bu arada yazarınız bir daha ki bölümde size ters köşe yapabilir dikkat!

▶ Yorumlarınızı benden esirgemeyin canlar tabiki voteleri de unutmayın...

▶ Bu arada bir bölüm günü ayarlamak istiyorum o günler bölüm atacağım istek bir gün varsa yoruma yazarsanız sevinirim

▶ Bu arada şarkıyı dinleyin çoook güzel....