28. Bölüm -Ne yapacağım şimdi?-

16.2K 550 127
                                    

Savaş kapıyı açtığında direk kendimi içeriye attım. Gerçekten çok yorulmuştum, ama hayatımın en güzel günlerinden biriydi! Mutluydum...

Kendimi koltuğa bıraktığım da derince bir nefes aldım. Oh be dünya varmış! Ayaklarım resmen şişti ormanda çok yürümüştük. Savaş da kendini yanıma attı.

-Çok mu yoruldun bitanem?

Konuşmaya mecalim olmadığı için kafamı 'evet' anlamında salladım. Bana daha çok yaklaşıp kollarının arasına aldı bedenimi.

Çok fazla mayışmıştım, gözlerim yavaşça kapanıyordu. Daha fazla uykuya dayanamayıp gözlerimi huzurlu bir uykuya kapattım.

-

Sabah gözlerimi kırpıştırarak açtım, kendi isteyim ile uyanmıştım. Yani uykumu çok iyi bir şekilde almış oluyordum bu durumda.

Derince bir nefes aldıktan sonra gerinerek kalktım yataktan. Yanımda kimse yoktu, aslında böylesi daha iyiydi. Savaşla uyumak mükemmel bir şeydi ama...

Ben hayatımda ilk kez bir adama bu denli yakınlaşıyorum ve bu biraz zor bu benim için. Savaş da bunu fark etmişti ve artık bu ilişkiyi benim fikirlerim ile de yönetecekdik. Bu çok güzeldi.

Saate baktığımda 09:18 olduğunu gördüm, daha erkendi ama olsun. Kahvaltı hazırladım ben. Hemen de çok güzel!

Yataktan hızla kalkıp lavaboya koşar adımlar ile girdim. Elimi yüzümü yıkayıp, yüzümü kuruladım. Dişlerimi güzelce fırçaladıktan sonra aynada kendime bakmaya başladım.

Zombi gibiydim be! Omuz silktim her zamana ki halimdi işte ben alınmıştım. Allah çevremdekilere sabır versin artık!

Banyoyu hızlıca terk ettikten sonra mutfağa doğru seke seke indim. Tezgahın başına geçtiğimde kahvaltıyı hazırlamaya başladım. Krep, patates kızartması, sosis derken bir şeyler hazırlamıştım işte. Kahvaltı türlerinide masaya dizdim.(zeytin, peynir, reçel vb.)

Çayın altını da kıstıktan sonra, masaya tekrar bir gözden geçirdim. Muazzam görünüyordu, hmm. Bir anda sırtımda bir el hissettiğimde korkudan ölecektim resmen.

- Töbe Bismillah!

Diye çığırıp arkamı döndüğümde karşımda Savaş efendi duruyordu bir anda onu görmenin rahatlığı ile omuzlarım yere düştü.

Diye çığırıp arkamı döndüğümde karşımda Savaş efendi duruyordu bir anda onu görmenin rahatlığı ile omuzlarım yere düştü

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

°Yağmur temsili♧°

Ona bir numaralı 'ne yaptığını sanıyorsun sen gerizekalı' bakışımı fırlattım. O ise bakışıma gür bir kahkaha ile karşılık vermişti. Gülünecek ne vardı ki yani? Ben burda korkudan ölmüştüm. Onur sanmıştım onu..

En sonunda kahkasını durdurabildiğin de konuşma başladı.

-Sen ne kadar da korkuttun öyle küçük cadı.

Mafyanın Güzel AşkıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin