Mafyanın Güzel Aşkı

29. Bölüm

*SAVAŞ* -Yağmur Yoldayken-

Bir sonra ki ihale için harıl harıl çalışıyorum. Kesinlikle kazanmamız lazımdı bu ihaleydi, şirket için çok önemliydi bu. Hayatım zaten karmaşıkken bir de Yağmur geldi. Gözümü ondan alamadığım için baya aksamıştı işler. Ama olsun, değerdi bitanem için. 

Yağmur'a sevgim anlatılamazdı zaten, onun içinden hayatımı bile verirdim. Zaten onun için yaşıyordum bu hayatı, o benim nefesimdi. Sol tarafımın hükümdarı oydu, sonumdu o benim.

Bedenimi koltukta arkaya doğru yaslayıp başımı geriye attım. Ellerim ile şakaklarımı ovmaya başladım. Gerçekten de rahatlatıyordu, çok daralmıştım. Odamda küçük bir lavabo bulunuyordu, ve bu benim işime çok yarıyordu. Ayağa kalkıp üstümde ki gömlerğin düğmelerini açmaya başladım. Gömleği tümü ile bedenimden çıkardıktan sonra lavaboya doğru yöneldim. 

Tam lavaboya girecekken kapımın çalınması ile ben daha 'Gir' komutunu vermeden odama biri daldı. İçeriye giren kişiye baktığım da karşımda sürtük diye niteliyeceğimiz şirketin iç mimarı duruyordu. Dekolteli siyah elbisesinden bir çok firikik veriyordu. Yüzümü buruşturmuştum, iğreniyorum böylelerinden. İğrenç yaratıklardı bunlar diğer kızların da adlarını kirletiyorlardı. Ama kahretsin ki işinde çok iyiydi. Düşüncelerimden ayrılmamı sürtüğün sesi sağlamıştı.

-Savaş...

Üst dudağını yalayıp sexi bir şekilde adımı söylemeye çalışmıştı. Daha çok iğrendim ondan.

-Ne hakla odama girersin seni sürtük! Savaş Bey diyeceksin!

Sesimi sert, soğuk ve bir o kadar da korkutucu tutmuştum. Bana alay ile gülüp yaklaşmaya başlamıştı.

-Ben o gece 'Bey' sözcüğünü hallettiğimizi sanıyordum ama.

Giderek daha çok yaklaşıp dibime kadar girmişti, kaşlarımı çatıp bir adım geriye doğru attım.

-O gece falan yok kaç sene önceydi o, sarhoştum ve her şey bitti.

-Neden böyle yapıyorsun Savaş? Eminim o gece aldığın zevki hiçbir kadın sana verememiştir. Yine benim ol, seni herkesten her şeyden daha çok seviyorum. 

-Defol diyorum sana Aydan! Sürtüğün tekisin ve ben yakında evleneceğim. 

Bana hırsla bakıp ben daha ne olduğunu anlayamadan dudağıma yapıştı -Ve yağmur odaya dalar.- Tam onu itecekken kapının hızla kapanma sesini duydum. Kahretsin biri bizi görmüştü! Hemen Aydan'ı kendimden çekip onu yere doğru ittim.

-Seni lanet olacısa sürtük!  Artık şirkette ki işin bitti, şimdi defolup terk ediyorsun burayı seni çevrem de görürsem bu senin ölümün olur!

Kahkaha atıp düştüğü yerden kalktı, yüzüme alay ile bakarken konuştu.

-Bu burada kalmaz, sen benimsin Savaş!

Tam bir atak yapacaktım ki, hızlı bir şekilde odadan ayrıldı. Havaya doğru bakıp sabır diledim, böyleleri hep beni buluyordu zaten. Şimdi sıra bizi gören kişinin kim olduğunu bulmaktaydı. Gömleğimi üzerime geçirip, masamın başına oturdum. Masamda ki telefonu alıp sekreterimi aradım.

-Alo Cansu, demin odama giren kimdi?

-Şey Savaş Bey, Oktay Bey yanında bir hanımefendi ile geldi. Odanıza o girdi hemen çıkıp gitti zaten, Oktay Bey şuan lavaboda.

-Kahretsin! Nasıl biriydi yani dış görünüşü?

-Savaş Bey tam olarak hatırlamıyorum ama kahverengi saçları vardı, bide... mavi gözleri vardı.