☆Aşk kaçınılmaz bir sondu onlar için
☆Mutlu son yok onlar için. Yada mutlu yarınlar...
***********************
♧Bir sigara daha eksildi paketten ve yine geldi aklına güzel gözlüsü.
♧Sevdiği adamın o eşsiz kokusunu bir kez daha doldu içine yine ve y...
Sabah kalktığım da belim çok ağrıyordu. Olamaz biz dün uyuya mı kalmıştık? Biraz doğrulup Savaş' ın kollarının arasından kaydım. Belim fena halde tutulmuştu işte.
Biraz esneme hareketleri yaptıktan sonra ayağa kalktım. Hızlı kalkışım başımı döndürürken daha sonra hemen toparlandım. Şimdi daha iyiyim işte.
Gözüm Savaş'a takıldığın da nasıl bu kadar sert bir yüzü olduğuna şaşırmıştım. Uyurken bile sert mizacı insanı korkutan nitelikteydi. Tüğlerim ürpermişti bir an. Ona bakmamaya gayret ederek mutfağa doğru ilerledim.
Gerçekten acıkmıştım güzel bir kahvaltıya hazırlaya bilirdim mesela. Bir an önce işe koyulmam lazımdı. Savaş uyanmadan hazırlayıp ona süpriz yapmak istiyordum işte.
********************* Hmm... Çok güzel bir sofra olmuştu her şey çok güzel gözüküyordu. İşte bu da benim iştahımı arttırıyordu. Dilim ile üst dudağımı yaladım. Daha fazla dayanamayacaktım ben.
Hemen salona doğru gidip Savaş'ın yattığı koltuğa ilerledim. Savaş'ı elim ile dürtükleyerek uyandırmaya çalıştım.
-Savaş hadi uyan. Kahvaltı hazır.
Gözlerini kırpıştırarak açtı. Bakışlarını bana yöneltiğin de yüzde bir gülümseme oluşmuştu zaten. Bende ona gülümserken konuştu.
-Bir gün de öpücükler ile uyandır be beni sevgilim.
Ardından kahkaha atmıştı. Benim ise yanaklarım normal ısısını aşmıştı bile. Pislik.
-Bir tek kelime daha etme ve yemeğe!
Arkamı dönüp mutfağa doğru koşar adımlar ile yürümüştüm. Ben onu öperek uyandıracakmışım. Rüyasında görür o!
Kahvaltı masasına oturup onun gelmesini beklemeden başlamıştım.
******************** -Ya ne olur. Bütün gün evdeyim bare buna izin ver hem senin yanında olacağım. Yanından ayrılmayacağım söz!
-Olmaz diyorum Yağmur işim var benim orada!
Bir saattir Savaş'a yalavarıyordum neredeyse. Alt tarafı onun ile şirkete gelecektim. Neden götürmüyor ki beni? Canim sıkılıyor benim evde yapacak bir şey de yok.
-Lütfen. Lütfen. Lütfen. Lütfen....
Melodik bir şekilde mırıldandığım lütfenler galiba onu canından bezdirmişti. Ne yapabilirim ki?
-Tamam Yağmur tamam. Ama ben ne dersem o. Dediğimin dışına çıkarsan o çok sevdiğin gökyüzünü görmeyi unut!!
-Tamam. sesim sevinçli çıkmıştı.
En sonunda dışarıya çıkabilecektim işte. Aşırı derece de mutluluk kanıma işlemişti. Hemen hazırlanmak için yukarıya çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
