Gdy poznałam prawdę 2

Natalie Smith

Tydzień minął mi bardzo nudno. Wszystko powtarzało swój bieg: Koncert, wolne i znowu koncert i wolne, miałam tego dosyć. Bardzo tęskniłam za Quinnem, moimi przyjaciółkami no i codziennością. Dziś miałam wolne, ale jakieś wydawnictwo chciało ze mną przeprowadzić wywiad, porobić parę fotek. Nie mogłam odmówić.

Zrobiłam sobie warkocza, ubrałam się w czerwoną sukienkę i baleriny. Zabrałam torebkę i pojechałam pod wyznaczony adres.

- Dzień dobry, nazywam się Natalie Smith byłam umówiona na sesję zdjęciową.

- Tak, zapraszam za mną.

Weszłam za blondynką na piętro i weszłyśmy do pomieszczenia.

- To Natalie Smith. – oznajmiła

- Zapraszam, zapraszam. – odparł mężczyzna z francuskim akcentem.

Wyglądał młodo jak na swój wiek. Miał jasno brązowe bujne włosy, wąsy, błękitną koszulę i spodenki przed kolano.

- Czy mam troszeczkę zmienić wygląd panny Smith? – zapytała jego asystentka

- Oui [czyt. Łi tł. Tak]

- Zapraszam panią tam.

Poprawiła mój wizerunek, przede wszystkim zrobiłam wyraźniejszy makijaż i dobrała odpowiednie ubranie.

Sesja trwała ponad dwie godziny, ale było warto, ponieważ zdjęcia wyszły pięknie. Czas przyszedł na wywiad. Pojechałam pod wyznaczony adres.

ROZMOWA:

- Hej, kochanie.

- Cześć, Natti, co tam.

- Jadę na ten wywiad, oglądaj telewizję.

- Dobrze, trzymam kciuki.

- Pa.

- Dzień dobry.

- Pani Natalie już jest!!! – krzyknął ktoś.

Weszłyśmy do ogromnej Sali, na widowni siedziały setki widzów, którzy czekali na nasz wywiad.

- Witamy, zapraszam panią tam. – brunetka wskazała dwa fotele naprzeciwko siebie. – Jest pani gotowa?

- Tak, ale proszę mówić mi Natalie.

- Rozalie. Zaczynamy! Dziś w naszym studiu gościmy piosenkarkę, która w bardzo krótkim czasie stała się sławna. Przed państwem Natalie Smith!

- Witam.

- Powiedz nam kim byłaś zanim zostałaś piosenkarką.

- Byłam bezrobotną studentką.

- Jak to się stało, że ktoś z wytwórni do ciebie zadzwonił?

- Moja przyjaciółka namówiła mnie do tego bym wysłała „demo" do jednej z wytwórni. Przez dłuższy czas nikt się do mnie nie odzywał, więc myślałam, że to nie miało sensu, aż pewnego dnia zadzwonił do mnie Adam i powiedział, że chciałby ze mną podpisać kontrakt. To była najlepsza wiadomość jaką mogłam otrzymać, potem razem z Quinnem pojechaliśmy do wytwórni i zaśpiewałam. Wróciliśmy do i usłyszałam swój głos w radiu. Następnie zadzwonił do mnie i powiedział, że zgłosił mnie do konkursu. I tak wyszło, że wygrałam konkurs.

- A powiedz nam... kim był i kim jest Quinn?

- Quinn? Był moim przyjaciele, któremu mogłam o wszystkim powiedzieć, bardzo lubiłam spędzać z nim czas. Z czasem zaczęliśmy spędzać coraz więcej czasu razem, aż w końcu nasza przyjaźń przerodziła się w uczucie. W miłość.

- Jak się poznaliście?

Zaczęłam się śmiać.

- Coś nie tak?

- Ja i Quinn poznaliśmy się w dość... nietypowy sposób. Z moim poprzednim chłopakiem poszliśmy do restauracji. Pokłóciliśmy się i wybiegłam, a przy okazji uderzyłam Quinna drzwiami. Tak. Dość, że go uderzyłam to jeszcze zwyzywałam. Drugi raz spotkaliśmy się jakiś tydzień później na imprezie. Chciałam trochę wyluzować, a moja przyjaciółka chciała poznać mnie z braćmi jej poznanego niedawno chłopaka. No i tak się złożyło, że to Quinn był jednym z jego braci.

- Bardzo romantyczna historia.

- Tak.

- Czy możemy spodziewać się jakiejś nowej piosenki?

- Tak. Niedawno nagrałam piosenkę z Jakiem Millerem pt. Ghost.

- Dziękujemy bardzo Natalie.

- Ja również dziękuję.

Quinn zadzwonił do mnie od razu po tym jak wyszłam z budynku.

ROZMOWA:

- Byłaś cudowna.

- Dziękuję, tęsknię za tobą.

- Ja za tobą też, ale już tylko tydzień.

- Chyba jeszcze.

- Niedługo się zobaczymy.

- Pa.

- Bardzo cię kocham, papa.

- Ja ciebie też.

***

Nadszedł dzień, w którym mieliśmy wracać do domu bardzo się z tego powodu cieszyłam. W domu miałam być dopiero wieczorem, ale to nie miało dla mnie znaczenia.

- Gotowa, do drogi? – zapytał Adam.

- Tak. – powiedziałam z ogromnym uśmiechem na twarzy

- W takim razie idziemy.

*** Proszę komentujcie lub gwiazdkujcie to bardzo motywuje ***