Bir baktım yaşama
Dedim ki :
Sabahları bir güzel,
Akşamları ise bir el
Tutun diye bekliyor...
Herkes başka yerde
Umurlarında değil bile
Akşamları bir yardım
Bir Yardım !
Diye bağıranlar
El uzatıp kaçanlar
Ne korkak insanlarda
Ne bu yaşamda
Ne bu akşamda , sabahta...
Her gün ki gibi
Bir hüzün , bin ağıt
Bir feryat , bin acı
Bu mu iylik ?
Bu mu yardım ?
İnsanlık öldü mü ?
Unutuldu mu bu dert ..?
Bu hayat neden ?..
Bu kadar sert
Her fert
Ayrı bir dert
Koşun aydınlık burada
İylik , huzur , saadet
Aydınlıkta
Diye kandırırlar
Insafsiz yaşamda
Ne bekliyorlar ki :
Her yerde aynı dert..
Yine bu gece...
Karanlık uzun..
Ve Peşimizde :
Sinsi bir Gölge...
Hey yolcu !
Sen misin ?
Aydınlığın Bekçisi
Ne olur bir el
Ne olur bir gel
Anla derdimizi
Gör halimizi
İçimizdeki sevgiyi
Unutturma
Unutulmuş o kadar şey var ki
Aslında
İnsanlık , iylik , arkadaşlık
Hep unutulmuş
Herkes insanlıktan çıkmakta
Yok o şimdi eski yakınlık
Birçok şey gibi kaybolmuş
Duygularımız kararmakta
Can der ki :
Hata hayatın ta kendisi
Üç Yol var bu yaşamda
Karanlık , Aydınlık , Bataklık
Benim hayalimde ise
Iylik , Huzur ve Saadet vardır
En sonunda mutlak ölüm
Kimileri bu hayatta ölür
Kimileri benim hayatımda
Ama herkes aynı yerde
Ne ektiysek onu biçeceğiz
Hiçbir şer cezasız kalmaz
Ne bu yaşamda
Ne bu yaşamın sonunda
Üç yol baki
Seçim bizim. ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...
