Sen benim kalemimdin izi silinmeyem
Sen benim nefesimdin
Neden nefes alamıyorum artık
Nefessiz nasıl yaşarım böyle
Öldürmedn içimde yara ettin
Ellerimden kayıp düştü kalemim
Ellerin gibi kaydı tutamadım
Kırıldı kalbim gibi toplayamadım
Ey benim Şiiri'm bizi yazamıyorum
Her gün daha fazla sevmek yetmedi demek ki
Kalbime biçtiğin ömürü kısa tutmuşsun
Oysa kalbim seninle coştuydu
Sen çizdiğim en hayırlı yolun başlangıcı ve sonuydu
Ben senin sevginle sonsuzum sanarken
Sen meğer bunca zaman onsuzum olmuşsun
Tek bi harf gibi eksilişin benden
Anlamsızlığa gel de Şair ol
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...
