Penceremden sızan güneş, Bu sabah dondurdu içimi.
Sen yoktun,boştu sokaklar...
Çıktım balkona,günaydın diye bağırdım!
Tedirgin bakışlar...
Halim perişandı.
Sevmek Sensizliğe alışmak mı?
Bugün her gördüğüme,
Dönüp Günaydın dedim.
Sen yoktun,güneş buz parçalarına ayrıldı...
Yalan sevmelerini aradım...
Kandırılmak neymiş anlamadım.
Gündüzlerim,karanlık ve soğuktu...
Giderken bi günaydın demiştin...
O kaldı senden geriye.
Sen yoktun,kendimi;
Bi gün banklara attım...
Bi gün kaldırımlara...
Bi gün kumlara...
Halim perişandı
Acımasızdı bakışlar
Sonra;
Yeni bi günaydınla başladı,
Güneş yeniden,yeni bulutlar ardında tapteze kaldı...
Aşk beni tekrar bağladı,
Senden çok sevdi beni.
Öyle deli sarılıyor ki..
Güneşim oldu sabahlarıma,
Ay gibi doğdu,karanlığıma.
Şimdi anlıyorum;
Değmez ellerin kalbime,
Uzaktı sende herşey gönlüme,
Boşa geçen seninle ömrüme,
Günaydın vefasız yâr.
Unuttum artık seni,
Beni kendinden bile, kıskanan biri.
Tekrar hayata bağladı beni.
Günaydın ey zalim yâr;
Sen gittiğin gibi kal...
Halim yaman,
Durdu seninle zaman.
Artık sana inanmam,
Değmezsin biliyorum.
Artik başkasını seviyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...
