Tozlu yalanların rüzgar olur dogrusu
Gerçek sihir aşk mı? Sorusu
Okyanusta dibe batıp deniz kızına aşık olmak hayali
Pas ,kir içinde benim kalbim
Yalnızlık koymuşlar adımı
Dürüstlük olarak aldım hep başıma belayı
Geldiğim yerin farkındayım
Hayat yeniden başladı
Akıllı olmak zorundayım
Denizkızı çözdü ,kirimi ,pasımı
Unuttum toz duman içinde hayatımı
Okyanusu seyre daldım gözlerinde
Buldum gerçek sihri kalbinde
Aşk rüzgarı içime işledi
Kaybettim benliğimi
İsyankar bi hal aldı
Sonra ya giderse korkusuyla
Yanlızlık kaldı...
Başladı anlamadan dinlemeden
Söylemeye
Efkarlı ve hüzünlü gözlerle
Dağıttı deli dolu isyanıyla herkesi
Sesini duyunca aklım okyanusda boğuldu
Okyanus kurudu benligim dibe batti
Denizkızı kıskandı beni
Unttum sandı onun büyülü dünyasını
Ama aslında herseyi yanlış anladı
Öyle bi isyan kaldı ki geriye
Kalbim tekrar pas tuttu
Ruhum yanlızlık diye tutturdu
Geldiğin yere dön dedi
Içimde bin pişmanlık
Ve tarifsiz bi acı kaldı
Onsuz olma kaygısıyla
Öyle mi ? Diyebildim sadece
Zor geldi gitmek
Kafamin içi isyan ederek gittim
Yavaş yavaş...son kez dönüp bakarak
Ben sana tozlu yalanlardan arınıpta geldim
Sense bana güvenmedin
İkimiz için ısyan edecem
Derdimi sulara gömerek. ..
Not ; Medcezir fanı olarak bu şiiri tüm medcezir ve yamira sevenlere ithaf ediyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...
