Bir şiir,bir kadın,bir kadeh ..
Yeterlidir acı çekmek için. ..
Mısralarıma düştü saç tellerin,
Sayfaları çevirdikçe yanan parmaklarım.
Nakşettiğim hasreti vuslatım,
Hicran doldu göz pınarlarım...
Gülüşünde şehirler zelzele olur,
Bombırdımana tutulur gemiler.
Sular çekilir kaos başlar,
Aşk savaşı bu,olur kayıplar...
Zaruri bi ıraklık bizdeki,
Söyle sen kadehlerin yãdını.
Bulanık harfler doldurdu içimizdekini,
Şimdi kıskançlığın tam zamanı...
Kime değdi gözlerinin sihri,
Kimleri oyuncakların yaptın. .
Kırıldı,bozuldu hepsi,
Ne için aşkımızı sattın...
Bana anlatma hikayeni,
Kalemim senden lanetli..
Senin portren bende gizli,
Duygular yakamozun ötesi.
..
Anlattığın yerdeyim,günbatımında,
Harap olmuş felek tadında.
Üzerine giy görünmezlik yeleğini,
Ama bu son kadehi masada bırakma. ..
El salla acılarını sal bi karış suya,
Yıka yüzünü yansımana bak.
Doğrul,silkelen karşımda,
Özgürlüğe bi ışık yak...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...
