Heryer kapkaranlık
Hani nerde aydınlık
Yok mu ? Bir iylik
Yoksa karanlıkta mi ?kaldık
Etrafa baktım simsiyahtı
Bu neyin siyahlıydı
Birşey mi ? Kırıldı...
Biri mi ? Bağırdı...
O kimse değildi...
O bendim...
Haykıran etrafa, sağa sola
Ne var acaba oralarda ?..
Bi aydınlık, çıkış var mıdır ? Ki...
Yolumda yürüsem düşer miyim ?
Düşersem kaldıran olur mu ?
Bir Yardım eden bulunur mu ?
Elimi tutan
Yolumu gösteren
Bana hayat veren
Bir ışık arıyorum sadece
Seçmekte Özgürüm
Karanlık dersler aldım
Tövbe edip defalarca yalvardım
Anlatamadım içimde kaldı
Yutkunamadım , tıkandım
Öksürdüm simsiyah
Ağladım gözyaşlarım simsiyah
Ellerimi yüzümde gezdirdim
Ellerim simsiyah
Kiızıp Küfrettim dilim simsiyah
Bir çığlık attım yine
İçimden gelen ahenkle
Simsiyah bir çığlık
Boğuk boğuk bir çığlık
Herkesin, herşeyin sesi kulağimda
Görüntüsü zihnimde
Bilinen bi gerçekse
Biz apaydınlıktayız
Kendi yolumuzdayiz
Simsiyah boğuk boğuk çığlıklar
Bizim haritamız , işaretimiz
Ardında simsiyah bir iz bırakan işaretiniz
Önemli olan ders almaktı
Geç olsa da öğrendim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...
