Ben senden geçerken
Sen nerelerden geçiyordun...
Rüzgara karşı savurduğun saçlarını
Toplamadan!
Kaldırım taşlarını ağlatan adımların
Yağmura karışmadan!
Duvarları delip geçen bakışların
Daha Yüreğimde soğumadan!
İçime nakış nakış işlediğin sözlerin
Şehirlerarası yola çıkmadan!
Öylesine sever gibi gülüşlerini almadan!
Kendine emanet nereye gidiyorsun
Madem gidiyorsun;
benden defalarca neden geçiyorsun ?
Ben dur dedikçe sen ölesiye gidiyorsun
Köşe başında beklettiğin bi hayaletim
Sahi herşeyi senden farklı
hayal-ettim...
Ve sen;
ansızsın koşarak geliyorsun
İzlerinden öpülesi sevdam
Ama bir sabah tekrar kendine ihanet gidiyorsun
Ve ben;
Cama vuran yağmurları içeri alıyorum
Son kez Şiir olası kadın!
Allaha'a emanet ol!
Allah"a
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...
