Portakal kabuklarıyla örülü saçları,
Limon kokusuyla dolar kalbimin odaları.
Gülünce aydınlanır yüzümün yamaçları,
Ham meyveleri dalında tutmalı...
Arı ve kelebek misali;
Pervaneyim çiçeğimin etrafında.
Nazikçe konarım,taç yapraklarına,
Güneşin olurum,sen yaklaş sıcağıma.
Balım,yasak senden başkasına,
Aşk şerbetinden içelim,kana kana...
Saçlarının rüzgârda savruluşuna,
Sigaranın dumanında,kaybolmak pahasına
Nefesin cigerlerimi,paklarcasına
Aşığım turuncunun doğallığına...
Not; Sevgili okurlar,son dizeyi siz belirleyin istiyorum...
Ben bunu uygun gördüm.Ama aklımda olan diğer son dizeler de bunlardır;
Aşığım turuncunun kusursuz çizgilerine...
Yada
Döndü turuncu kabuklar maviye...
Dolandı kalbime portakal kabukları...
Aşığım turuncunun boyuna posuna...
Vurgunum dalımda ki portakala...
Vb ....
Belirtmek isterim ki bu şiirleri kendim için değil sizler için yazıyorum...
Bu kitap sayesinde güzel dostluklar kazandım...
Bu şiirde sizin istediğiniz gibi bitsin ...
Sevgiler. Saygılar herkese
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...