Kalbimdeki Hüsran Gölge

Kaçık Şairin Kara Günlüğü

Yorgun olduğum zamanlarda dahi;
En yoğun duygularımı işgal edersin

Adın sol yanıma soy adınla eklensin
Ruhunla cennette balayına çıkmış sayacam kendimi

Söyleyecek bi çift lafım belli beli doğrulmaz doğrudan
Nefesim müdafaya çekilir rüzgârın yolundan

"Aklımı yüreğine dolayarak fazla gürültülü esemezsin"
Senin için tutuşturduğum kara günlük sayfalarını benden bilemezsin

Öyle düşünceler içinde düşlerim ki seni;
Kaçarken yüreğime takılıp düşersin

Yani bi delilik haliyle yaşanacak değilsin
Kalemin tepesindeki silgiyle yazıldın
Alın yazısı mübarek sevdan!

Gözlerini misal;
Dünyanın hiçbir manzarasına değişmem
Sana baktıkça eşsiz coğrafyanda turlarım sevginin her ayrıntısını

Girintili çıkıntılı sebeplere engeldi diyemem
Dağlar kıyılarına pareleldi bilemem

Terleyen avuç içlerinden içmeden
Hiçbir suya şifalıydı diyemem

Dudaklarından dökülen her söz
Sonsuza dek dizelerime ilham olacak söz!

Varsın desinler arada Kayıptı
Zaten onlara göre sevişmek ayıptı

FaZlaca Kaçık bir Şairdi dersin
Şiir gibi hüzünlüydü gülüşleri

Tek bir gülüşüyle vuruldum falan
Seviyordum ama herşey koca bir yalan!

Ulan! Sen şiirime Önsöz olmuşsun

Tabii ki Sonsözde senin olacaktı.

Bertaraf ediyorsun yanarlı dönerli aşkları
Düpedüz safa yatıyorsun uykusuz!...