İçimde bi çocuk öldürdün
Kanadı kırık bir serçeyi gömdüm
Tüm suçun üstüne yattım
Ulan! Yattım da uyuyamadım...
Karanlık Güneşe hasret çekerdi
Bense Ay'ın bi yüzüne dertleşir
Bi yüzüne küfürler yağdırırdım
O kadar tezattı ki ;
Uçsuz karanlığa çökmüş parlıyordu
Üstelik milyon kez yüzsüzdü...
Kalktım gökyüzünü düşman edindim
Neye yarardı mavinin asaleti
İçimde bi çocuk ağlarken ölmüştü
Ha bu deniz yalanı vururdu kıyıya
Bi şekilde alışırdım yokluğuna
Ama bu şehire düşme göktaşı gibi
Gölgeme şimşek çakıp kaçırma
Yağmur olup tenimi okşama
Yanıyorum hayaller şöminesinde
Bi şiir daha tutuşturma içimde...
Ah! Bi çocuk öldü içimde
Serçem bulandırma kafamı gömdüğüm yere...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...
