Örümcek ağlarıyla örülü kafamin içi
Zehirli sarmaşıklar sarmış bedenimi
Çürümüş dört duvar içinde. .
Arıyor kalbim küflenmiş sevgini...
Demir parmaklıklar soğuk
Buz gibi tenim karıncalanıyor
Güneş bile kırgın içimde. ..
Kararmış aşkımıza umut doğmuyor...
Ne büyülü gözlerin
Ne de zehirli sözlerin
Artık tesir etmiyor
Aşk~ı zindan ettin gönlüme
Hapsettin sensizliğe...
Ben aslında gölgesizim
Geceleri Gölgenle mücadele etmeliyim
Sensizliğe direnebilirim...
Ama ! ...
Hücrede ki küf kokusu tanıdık
Zeminle bi bütün olup,
Aynı haşereleri seyre dalmak...
..Onlar çektiğim acıya tek tanık
Kör aklım eriye eriye
Demirlere yapışsın...
Bu acı benden gitsin
Orda kalsın. ..
Dilim diline dolansın
Sözcükler boğazıma dizilsin
Sen benim aldığım nefessin
Büyülü gözlerinle
İyileştir yaralarımı...
Gel sevgili , gel bu gece
Aşk~ı zindan edelim...
An dursun vedalar unutulsun
Biz bu aşkı ziyan etmeyelim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...
