Senden uzağa kırptığımda gözlerimi
Şehrin ışıkları tek tek sönerdi
Sensizlik karanlığa mahkûm edilmekti
Sevmek kimsesizce sokağa terk edilmekti
Hayat alıştırır zor günleri bana
Azla yetinmeyi öğretir kuruşlarla
Bakmam bi daha,kör olan aşka
Canlandım gerçek acılarla
Elimdekileri verdim benden çaresize
Gördüm sahte sarılmaları
Sırtını dönen çekip gittiğinde
Gülüşlerin kırılacaktı ar damarları
Kendimi hapsettiğim çıkmaz siyahlık
Kafam, başım,yanım çok kalabalık
Sesler içinde sesin viran,yıkık
Senden ilerisi zifiri aydınlık...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...
