Belli ki biz tam sevemedik seninle
Sen şiir oldun bana
Ben gönül verdim sana
Tükenmez kalemle yazdım bizi
Ama tükendik,ortada kaldı sevgimiz
Bu şehire fazla gelir bu yalnızlık
Taşar sel olur hüzün
Cam kenarında gidişini seyrederken
Buğulanır yokluğunda çizdiğin kalbim
Çocukca hayaller sarkıtmışım ayaklarım yerine
Can'dan düşmek diyorum buna
Karadenizde hırçındır rüzgar
Sevdaya savurur yelkenleri
Dalgalarla kaplı özlemle yol alır
Ufukta umutla siper edildiğinde görülür yârin yüzü
Gülümser ya güneş gibi o vakit
İşte uyanırım sana en baştan!
Bu şehire fazla gelir bu Aşk
Duâ ile döküldü son yaşı
Bitti masal gibi;
Ama deneme misaliydi
Adı şiirlerde saklıydı
Bende gördüğüm perdeymiş
Aslında bende kördüğümsün sen
Gönlüne dolandım,kalbine bulaştım
Ama sana hiç ulaşamadım
Can'ımın içinden intihar ettim
Seni ölesiye sevdim
Sen öylesine severken...
"Devrik cümle gibiyim bu aralar
Dizelerimden soyuldu yaralar
Sana doğru kanıyor
Senden yıldızlarca uzağa kayıyor"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...
