Çok sessizsin bu aralar;
Böyle vakitler tenha kalplerde,
kaygılı sevdalara rastlanır.
Bi noktada öldürsen içinden
Yalnızlık gebe kalacaktır bilmezsin.
Ardından pişmanlık ve özlem getireceğini
Ayrılmak birlikte olma ihtimalinden daha kolaydır
Elini tutmazsın,yüzünü görmezsin,
Hatta sesini duymazsın olur biter.
Ama öyle değilmiş bu gönül işleri bilemezsin
Ne anlatabilirim tam olarak
Ne de yazabilirim eksiksiz
Gitmek doğru gibi gelir
Ama bilmezsin gittigin her yolun ona çıkacağını
Ah işte bilseydim böyle acı vereceğini
Hiç sevmezdim seni demek istiyorum
Yazıyorum ama dilim geveliyor,duraklıyor
Bi noktada....
Demlenmiş dizeler bırakmıştım sana
Çok çok oldu yazalı
Insanlar daha yeni sevginin içine etmiş
Tertemiz,menfaatsiz olduğu zamanlardan kalma
Şimdiye saçmalıyorum,bi noktada haksızım biliyorum
Yaramızdan tutup hasret çekercesine kaşıya kaşıya unutabilmek vardı seni
Ve nasılda kazıyarak yazıldığını tahmin edemezsin alnıma
Alnımı dayadım umutsuzluğa
Hevesle solup kaybolan yüzümden sil lütfen gülüşlerini
Sende ben hiç var mıydım acaba?
Yine de duymak istiyor ya insan
Filmlerde de görülür hani; gözlerimin içine bak ve öyle soyle
Belki de hep kendimi öldürdüm boşuna
O halde nasıl yaşadın,bunca zaman kalbimin deryasında
Hiç ben gibi boğulmadan hem de
Ah hayranım,hastayım sana
Büyülü bi güzelliksin
Bende var ettiğin etkiyi sende çözemezsin
Çözme zaten bırak kördüğüm kalalım!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...