Dağılan yarınlarla sabaha çıkarsam
Sensiz geçen günleri toplayıp ömrümüze ekleyeceğim.
Sen elini uzatacaksın,ben yüreğimi
Sıktığımızda sıkışıp kalacağız şu küçücük diyarda...Dudaklarımızın değeceği mesafeye ayarladım dünyamızı
Sen düşünme güzellik abidesiHuzurla sunacağım korkularımı anlatacağım
Anlarsan belki hoşuna giderim bilmiyorum
Gözlerine hangi perinin tozu kaçtıysa
Ağladıkça kayıyor kalemim gönlüne.Fikrimin ince sesiyle "Git" diyeceksin
Bülbüller avuçlarımda can verecek
Solacak şairler şiirler yazarken
Eylül ayında yollara sevda döşenecekGölgemiz bir şemsiyenin altında hasretle öpüşecek
Nefeslerimiz yaralarımıza merhem olacakBizle karışık olmamışlık hüznü yağacak
Sahi insan denemekten usanmasın
Susarak attıklarından utansın
Nereye eserse başım,düşecek senin omuzlarınaYârin gitgelleri denize nazaran iyidir
İsterse bi demlik şiirim var
Oturup birlikte soğutabiliriz
Yeter ki aramız eksilere düşmesinDüşersede ürkünç düşler âlemine kâbuslar
Ben siyaha gizlediğim umudun tonunu değiştireceğim.
Nasılsa mürekkep sızdıracak yüreğim
Bakarsın damlayan aşka gelir sevdiğim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...