İnsan hiç gölgesine ihanet eder mi
Hangi ağacın gövdesinde yitirdiysen yüreğimi
Odamın beton duvarları sızladı
Özenle inşaa ettiğim hayallerim yıkıldı
Artık yakmazsan iyi olur ışıkları
Çok bilinmeyenli gideceksen gitme
Eşkenar doğrular bırak payıma
Paydam aşk olsun,sen eksil
Ben kâr tutmam öptüğüm avuçlara
Az ölçüsuz sevmedim seni
Gün yüzü görmemiş yaralarımı deşme
Bi yerde sabitlen rotasız sevdam
Kendinden bi adım geriye gitme
Zaten herbirşey yerli yerinde
Kararan güneş kamaştırır gözlerini
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Hüsran Gölge
PoetryAşk sana sormadım Gölgesi senin olabilir Ama, bu benim hüsranım... Gözden uzaktın bana Değmezdi tenim tenine Seni öyle yaşardım ki; Dilim dönmezdi, Kalemin karşısında... Kalbime sığmazdı yerin Açtığın yaralar serin Bu izler benim kesin Ah! akıllanma...
