DenizKızı (Yaz-Ma)

42 11 22
                                    

Eskiye şiir çekelim
Kapansın gitsin bu sevda

Sen gittiğin yerden yaz
Ben kaldığım yerden okurum

Daha çok bilmediğim dokunur yüreğime
Bildiklerim bilmediklerine gebe
Bi ayrılık doğar bu şehirde
Ortada kalan güzellik kimin neyine

Anılar kağıt mendiller gibi
Hayaller kağıttan gemiler gibi
Adınsa dipnot sol gögsümde
Yalnış yazdık besbelli

Kaderin bükemediğini çizeceksin
Allâh affetsin sen etmeyeceksin

Aşk çok çelişkili bi denklem
Kalbini kökünden öptüğüm

Kışa kanat çırpan balıklar üşüyor
Hem de okyanus sensizliğinde yüzüyor
Rıhtımda bekleyenler tandık duruyor
Olta atsam seni çekerim DenizKızı

Ve ah! O hasret şişede geliyor
Bi masaya,kıyıya vuruyor

Sebebin yoksa bile sebep buluyorsun
Bahaneler peşi sıra yüzüme vuruluyor
Kâh gitmek,vah yanmak istiyorsun
Saatler o vakit durdurduğum gibi kalıyor

Ama zaman durmuyor akıyor
Çocukluk günlerimize...
Çocukca birşeydi diyorsun
Ta oradan,sormadan sonradan

Kalkmış okur gibi yazıyorum bizi
Sanki olacakları değiştirecek gibi
Efsunlu yokluyorum varlığımızı
Geçen ömrüme fazlaca sen ekliyorum

Mevsimsiz uçamayan kuşlar burnumda
Didik didik kokunu canlandırıyorlar

Sokak şarkıcısından dinliyorum bizi
Sustursam izdiham edileceğim DenizKızı

Neyse yüz hatlarında deprem tehdidim
Sarsılacak,yıkılacak herşeyim senin
Korkusuzca yenildim duramıyorum
Zaten yazamadıklarım altında kaldım

Eskiye Şiir çekiyorum
Mühür vuralım dinsin

Sen uzaktan es yakınca
Ben yakından kömürleştim
Uzaktan körleştim.






Kalbimdeki Hüsran Gölge Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin