Kalbimdeki Hüsran Gölge

Beş Vakit

Dört duvar üzerime çökmedi
Beş duvarın arasına sıkışıp kaldım
Bunlar kollarım,ayaklarım
Hayallerimi salıncak yaptım
Ama ben sallanmayı bilmiyordum
Kimsede sallamıyordu zaten
Bi duvar daha bindi üstüme
Odaların her biri anılara kilitli kaldı
Bi ev ki ruhu gitmiş
Boşluklar doluyor,hayali bi perdeden bakıyorum
Adımlarımı takip eden adımlar var
Resimler konuşuyor adeta
Kulaklarımda hep bi pişmanlık melodisi
Yüreğimde yıkılmayan, sapasağlam bi özlem
Sadece boğuluyorum sorun değil
Şükrederim geçer!
Allah sabrını veriyor
Duâlar can yeleğim olsun
Annem mekanın cennet bahçelerinden güllerle dolsun
İyi geceler,
yıldızlara resmini çizmişsin
Ve tekrar Günaydın;
Güneşin yüzünde belirir olmuş gülüşlerin
Sayfalarca gülüyoruz birlikte
Bak anne ne konuşabiliyorum,ne yazabiliyorum
eskisindende kötü kalemim
Ama sen kalbimi biliyorsun meleğim
Ucu kırık kalbimin birazcık
Çok erken bıraktın bizi
Daha doyasıya kahkalar atamadık seninle
Bu duvarları un ufak edecek sesin geçmiyor artık
Ah! kuru bi sessizlik aramadım
Azıcık yaşadığım herşeyi içime attım
Kırgın değilim,kendime kızgınlığım
Hayat türlü oyunlarını oynuyorken
Umut sahnesinde,son perde gözüme inmiş
Son olacak Allah'ın izniyle
Geçmeyecek acım,kaybım biliyorum
Usulca kendime yanında yer hazırlıyorum
Bu şehir senden sonra çok soğudu
Güneş eskisi gibi ısıtmıyor
Yağmur damlaları tenimi yakıyor
En çok da kendime sarılmak koyuyor
Donuyorum,buralar bana göre değil
Alışmışım sıcaklığına
kendimi yine kendimde arıyorum
Şükrolsun ki Hakkım duâ ile sınırlı
Şükrolsun ki duâ ile ısınır,ferahlar oldum
Şükrolsun ki her duâmda sen varsın
Göz kapaklarım titrerken,
avucuma bulutlar döküldü
ve sen vardın,öyle huzurla seyrediyordun
Bende seni seyretmeye doyamadım
Ellerim,avuçlarım beş vakit havada kaldı