CHAPTER FIVE STAY

12.9K 163 5
  • Dedicated kay Jacelle Andrea Portugal
                                    

Dire-diretso hanggang lunch, di ko sya nakita. Di rin sya nagtetext o tumatawag. Sobra! Ang saya ko! Finally, nawala na ang number one epal sa buhay ko.

Pagdating ng uwian, wala pa rin yung loko.

Pano kaya ako uuwi nito?

Nagbakasakali ako. Dun nako dumiretso sa parking lot. Wow! Andaming tao sa parking lot! Ano kayang meron?

Grabe! Umuulan na nga, nagkakagulo pa sila dito.

Anong meron?!

At napatigil ako.

Nakita ko yung pinagkakaguluhan nila.

.

.

.

.

.

Si Chase. Nakaluhod pa rin siya dun at nauulanan. Halatang nanlalamig na.

“Chase!”  Nasabi ko.

“Sweetie, s-sorry na.”  Sabi nya.

Grabe… parang naiiyak na ko,’

“Okay lang. Sh… Di mo kasalanan.”  Na-hug ko sya. Ano bato! Ba’t ko ba sya hina-hug?!

“Uwi na tayo.” Sabi ko. Hirap sya makatayo. Buti na lang talaga at nandun sai Sef. Siya yung nagdrive ng convertible ni Chase at tinulungan niya ako na iuwi si Chase.

Binuhat nya ito hanggang sa kwarto ni Chase sa house nila.

“Thank you, Sef.”  Sabi ko.

“Sure kang kaya mo na yan?”

“Oo. Dadating si Tita Gina mamaya pati kuya niya. Okay na.”

“Sige. Aalis na ko.”  At nagtaxi na lang sya.

Kaming dalawa lang ni Chase sa bahay nila. Walang katulong. Nagikot-ikot ako at nakita yung ref.

Chase,

Aalis kami. May emergency eh. Yung lolo mo daw, inatake uli. Sorry di kami nakatawag sayo. There’s food in the refrigerator. Nandyan na dinner nyo ni Jamie. We’ll be back tomorrow.

-Mom.

God! Pano to?! Kami lang????

Binalikan ko sya dun sa kwarto nya. Basng-basa pa sya. Di ba nya kaya magbihis?

“Chase, gising!!”  Sigaw ko.

He opened his eyes.

“Sweetie…”  Then, umubo sya.

Chi-neck ko yung temperature nya. Ged! Taas ng lagnat niya hinanap ko ang closet nya. Kumuha ako ng tshirt at pajama dun.

“Chase, magbihis ka oh.”  Inabot ko sa kanya. Hala! Mukhang di nga nya kaya nang mag-isa.

Pinaayos ko sya. Then, hinubad yung shirt nya.

“Sabi ko na nga ba, may pagnanasa ka saken eh.”  Sabi nya, then, umubo uli.

“Kapal ng mukha mo kahit may sakit ka na!”  Sagot ko.

Sinuot ko sa kanya yung tshirt.

“Chase, kaya mo nab a magpalit ng pants?”  Tanong ko.

Ged! Namumula na mukha ko nito! Nakakahiya naman kasi tong ginagawa ko.

“Okay na.”  Sagot nya. Binigay ko yung pajama. Then, lumabas ng room nya.

Grabe! Anong meron saken?! Bilis ng tibok ng puso ko ah. Baka mah-heart attack na ko! God, ayoko pa pong mamatay. Marami pa po kong plano. Hayaan Nyo muna kong ma-inlove at magkaron ng matinong boyfriend. Please lang po…

Oo nga pala. Baka di pa kumain tong lokong to mula umaga.

Ay.

Patay.

May isa pa palang dahilan kung ba’t ayoko pa mag-asawa.

Di ako marunong magluto!!!

100 Day Deal (Book One)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon