Lecquares Academy

Real: Two

                       ----

"You're thirty minutes late miss Woodswen!" I rolled my eyes and face her.

"Atleast pumasok ako sa klase mo, you should be proud of that, dahil pili lang naman ang pinapasukan kong klase. Pasalamat ka inaantok ako." I boredly said tska dumiretso sa vacant sit sa likod malapit sa bintana.

Tahimik sila at nakatingin padin saakin, si prof kalbo nakatingin lang sakin na parang hindi pa rin makapaniwala na sinabi ko yon, i'm not a bitchy queen for nothing, nang makita ko na mukhang wala pa silang balak magpatuloy, ikinumpas ko naman ang kamay ko sa ere. "Go. Continue what you are doing before i arrived, don't bother me." Sabi ko at natulog na.

I have to sleep, i have a drag race tomorrow, that damn voices never let me sleep. Freaking unknown voices. Fvck.

--

Pagkatapos ng klase ko, dumiretso ako sa paborito kong tambayan, sa bar kung saan ako nanggaling bago mangyari ang mga bagay na hindi ko inaasahan, marami pa akong iniisip, hindi na ako pinapatahimik ng mga boses na yon.

Simula nung isang linggo, ganito na. Kung kelan naman malapit na ang birthday ko tsaka sila gaganyan, it's my 19th birthday next week, pero walang nakakaalam. Simula ng magising ako sa pagkaka comatose ko, aloof na ako, ayoko lang na maraming kasama, tingin ko kasi, katulad lang sila ni mom at dad, maghihiwalay din. At ayokong sa huli ako rin ang masaktan. Punyeta kasi eh, bakit ba nauso pa ang hiwalayan? Hindi ba nila alam na may maaapektuhan sa ginagawa nila? Patay na sila, oo patay na para sakin.

Inubos ko ang huling baso ng margarita na binili ko bagi tuluyang tumayo, pero mukhang hindi na kaya ng katawan ko dahil namamanhid na ang katawan ko, tangina pala, lahat nalang pinapabayaan ako.

Halos mabunggo ko na lahat ng tao na makakasalubong ko palabas, yung iba naririnig ko pa na minumura ako, pakielam ko ba?

Pakers, hindi ko na kaya, nasusuka na ko at nahihilo. Damn it. Halos pabagsak na ako sa sahig ng bar, ng maramdaman ko ang braso na humawak at umalalay sakin para hindi tuluyang matumba.

The smell of mentol and beer compliments to each other and create a familiar intoxicating scent.

"Hey princess, you shouldn't be drinking alone, please take care of yourself." A familiar voice spoke behind my back.

Kahit hindi ko pa kaya pinilit kong tumayo ng tuwid para mapag sino ang umalalay sakin, pero wala akong nakita kundi ang masikip na dance floor. Pero hindi ako pwedeng magkamali, may humawak sakin, and the way he says princess. Very familiar. Parang may kung anong humaplos sa puso ko dahil don. A feeling of longing for someone.

I sighed and tried to walk throughly. Pero hilo na talaga ako para makauwi pa. Fvcking life.

--

"Fvck." Matik na hinawakan ko ang ulo ko, parang mabibiyak sa sakit, yeah, hangover sucks!

Iniligid ko ang tingin ko sa kabuuan ng lugar kung saan ako nagising. It's a cozy inn, it was dominated by the shade of black and white, wala masyadong gamit, malinis sa paningin, scented candle lang ang pinang gagalingan ng liwanag, naka sarado rin ng bahagya ang malaki nitong bintana, pero may sinag ng araw pa rin na pumapasok, mukhang lalaki ang may ari ng kwart-what the fvck! A guy? A fvcking guy?