Lecquares Academy

Real: Sixteen

                   Z A M I R A

"Are you sure dito na talaga 'yon Justine?" Takang tanong 'ko.

Nasa harap kami ng isang malaking botique, ito siguro yung sinasabi ni tanda na Archangel Botique.

"Yun ang sabi dito sa map eh. So i think yes." Sagot nya habang tinitignan pa din ang map namin.

Nilagay 'ko na sa bulsa ko yung sleigh na sinakyan namin kanina. Hi-tech din ang isa na 'to eh, nagagawa syang miniature kaya kahit ibulsa mo lang okay na.

"Comeon. Hindi lalapit saatin ng kusa amg hinahanap natin." Singit ni Casper, hindi pa rin ako sanay na nagtatagalog sya, sumunod na lang kami sakanya ng humakbang na sya papasok.

Sinalubong kami ng isang matangkad na babae, naka black suit at skirt sya. Nagbow sya at ngumiti samin. May napansin ako na kakaiba sakanya pero hindi 'ko nalang pinagpatuloy.

"Good morning. I'm Lea. What are you looking for?" Fine na tanong samin ng isang sales lady na nasa tabi ng rack ng mga dresses. She's smiling differently.

"Were looking for a stone." Malamig na sabi ni Casper.

Feeling ko nagkaroon ng laser ang mga mata ng mga taga bantay sa loob, kahit yung nag welcome samin kanina napatingin.

Sandali na napatigil yung Lea pero ngumiti din naman agad. "Pardon? What did you say?"

Humarap si Casper sakanya and gave her a cold stare. "Don't make me repeat what i've already said."

Pero umiling lang ang babae. "Uhm. Sir, i think you enter in a wrong store. You see, were selling clothes, not s-"

"Don't fool us, give us the stone." Napatingin ako kay Senri ng bigla syang magsalita.

Tumawa yung babae. But this time, she laugh with annoyance. "Umalis na kayo dito. Wala kayong makukuha." Matigas na sabi nya.

"Miss, we don't want to use force. So just give us the stone then we will leave. That's all." Kalmadong sabi ni Justine pero makikita pa din na seryoso sya.

Hay na 'ko. Bakit ba kaipangan pa nilang kausapin ng maayos at matagal? Kung di madaan sa pakiusapan edi pilitin nalang diba? Atleast yon mabilisan lang.

"Pai-" napatigil ako ng maramdaman 'ko ang malamig na kung ano ang humawak sakin.

I then saw Senri. He's looking at me as if saying, Don't-dare. What the heck? Tss. Inirapan ko sya at tinanggal ang kamay nya na nakahawak sa braso ko, pero hindi nya binitawan, nanlaki ang mata ko ng maramdaman 'ko ang pagdausdos nito papunta sa kamay ko.

Sht.

Bakit ganito ang heartbeat ko?

He enterwined his hand on mine.

"Perfectly match." He murmured with a little smile on his lips.

Heck! Bakit ang gwapo nya?

Heh! Gising Zamiraaaa!

"Then we will let you use your force againts us." Nabalik ako sa reyalidad ng marinig ko ulit yung boses nung babae, seryoso pa rin sya. Napakunot ang noo 'ko sa nakikita 'ko.

A very familiar part.

I can see their auras.

All were black, except Senri, his aura was white?