-2- Yan Ev

18.4K 621 59
                                    

Bölüm şarkısı : Foxes - Feet don't fail me now

"Şimdi..."

Gözlerimi devirip ona baktım. Bir öğretmenin eğlenmek istemesi hiç hayra alamet değildi.

"Evet şimdi?" diye sordum bıkkınlıkla.

"Benimle olmak istemediğini bu kadar belli etme ve ne yapmak istediğini söyle ufaklık"

"Eve gitmek istiyorum desem?" diye sordum son bir umut. Gözlerini devirdi. Sinirle konuşmaya devam ettim.

"Bu bir suç biliyor musunuz? Öğrencinizi kaçırıyorsunuz" Pek takmıyordu. Sadece müziğin ritmine uymuş araba kullanıyordu.

"Sesini kes ve burada bildiğin en iyi barı söyle"

Ağzımı kocaman açtım.

"Manyak mısın ben seninle hayatta oralara gelmem"

Sırıtarak bana döndü.

"Hani öğretmenindim. Manyak falan noluyo?"

"Kaçık" diye tısladım.

"Heh yola geliyosun"

Yok bu adam harbi manyaktı. Benim onun yanında işim neydi? Yaman okulda olmadığımı öğrenirse biterdim.

"Polise vereceğim sizi"

"Olur" deyip cebinden paket çıkardı. Astımım olduğunu öğrendikten sonra yanımda sigara mı içecekti?

"Ölmemi istiyorsunuz herhalde?"

Camı indirip "Bişey olmaz" dedi. Ağzındaki sigarayı yaktı ve konuşmaya devam etti.

"Şimdi en iyi barı söyle yoksa benim götüreceğim yerler hiç hoşuna gitmez"

   

"Yaşım tutmuyor beni almazlar" dediğimde anında "Orası kolay" dedi. Kurtuluş yoktu bu kaçık hocadan. Ne kadar az zararla atlatırsam o kadar iyiydi.

"Sağa sapın. İlerde bir bar var"

Hergün önünden geçtiğim için biliyordum. Yoksa gitmişliğim falan yoktu. Tek içtiğim biraydı, o da liseli partilerinde.

"Kiminle yaşıyorsun?" diye sorduğunda ona döndüm.

"Sizi ilgilendirmez"

"Ha şimdi anladım. Senin bir sevgilin var. Benimle takılmayı bu yüzden bu kadar sorun yaptın" dediğinde şaşkınlıkla ona baktım. Bu adam naptığımızın farkında mıydı?

"Siz benim öğretmenimsiniz. Sizce bu doğru mu?" diye sordum şaşkınlığımı belli ederek.

Kaşlarını çattı. Düşünüyordu. Elindeki sigarayı camdan dışarı atıp camı kapattı ve barın olduğu sokağı geçti.

"Nereye gidiyoruz?" diye sordum telaşla. Kızdırmış mıydım onu?

"Seni evine bırakacağım. Caddeden sonra beni yönlendir"

İsediğimde bu değil miydi? Zaten ne istediğim değil neyin doğru olduğu önemliydi. Ultra çekici bir adamla arabada olabilirdim ve o adam benimle vakit geçirmek isteyebilirdi. Bunlar güzeldi. Asıl sorun onun benim öğretmenim olmasıydı. Evimin önüne geldiğimizde yüzüne bakmadan arabadan indim. Onun da benim yüzüme bakmadığına emindim zaten. Bana kızması umurumda değildi. Ben doğru bildiğimi oynardım. Kazansamda kaybetsemde...

Kapıyı açıp içeri girdikten sonra kendimi hemen duşa attım. Okulun ilk günü için pek normal birgün olmamıştı.

Selin çantamı getirmek için uğradığında ne diyecektim. Anlatırsam direk polise giderdi heralde. Ama anlatmazsam da onu korumuş olurdum. Acaba başka öğrencilere de böyle davranıyor muydu? Gerçi bugün ilk okul günü olduğunu söylemişti. Belkide işine alışmadığı için biraz dışarda vakit geçirmek için okula dönmedi ve beni de yanında istedi. Bir yanım bunun neresi yanlış diye çemkiriyordu.

BAĞIMLIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin