BAĞIMLI

-16- Etki?

Multi : Gözde
Bölüm şarkısı : Enrique Iglesias Ft. Kylie Minogue - Beautiful

-Egemen Aydın-
10 Eylül 2013

Kesişen yolların ortasına geldiğimde bi sağıma bi soluma bakındım. Yol seçecek vaktim bile yoktu. Ama yine de kararsız kalmıştım. Işık olan yol yerine daha fazla karanlık olan yola doğru koşmaya devam ederken orospu çocukları hala arkamdaydı. Birkaç kişi olsa tamamlardı ama 2 araba dolusu ve silahlılardı. Motor sesi tüm caddeyi doldururken hızımı arttırdım.

Silahlar patlamaya başladığında ise refleks olarak başımı tutarak arkama döndüm. Arabanın biri önümde biri arkamdaydı ve hızla geliyorlardı. Cidden. Beni ezmeyi mi planlıyorlardı? Silah ve motor seslerine rağmen gözlerimi devirip iki binanın arasındaki boşluğa kendimi attım. Nefeslenip tekrar hızımı bulurken önüme çıkan duvarla bi küfür savurdum.

"Sikeyim"

Arabalar araya sığamayacağı için adamlar inmeye başlamıştı bile. Tekrar duvara baktım. Boyumu aşmıyordu, atlaması kolaydı.
Şerefsizin tekinin "Yakalayın şu şerefsizi" diyen sesini duyduğumda birkaç adım geriledim ve hızlıca duvardan atladım.

Tekrar koşmaya başlarken başka bi caddeye çıkmıştım. Adamlar peşimdeydi ve gerçekten yorulmuştum. Yani derhal bi kaçış yolu bulmam gerekiyordu. Siren sesleri duyduğumda koşarken sırıttım. Şimdi kaçış yolum daha kolaydı. Silahlar onlarda olduğundan polisler onların peşinden gidecekti. Bende bu arada onları atlatabilirdim.

Silahlı adamlardan biri önüme atladığında durdum ve nefesimi dışarı bıraktım. Koşmak yerine adam dövmeyi tercih ederdim. Benden büyük olan adamın elinden sertçe silahı alıp kafasına geçirdim. Bu onu bayıltmamış ama sersemletmişti. Silahı bizden uzağa atarken gözüne bi yumruk geçirdim. Arkadan çekilirken bi başkası tarafından başıma ağır bi darbe yedim.

Yüzümü buruşturmama sebep olacak bi baş ağrısıyla arkama döndüğümde bana saldırmakta adamın farkına vardım ve karşılık vermeye başladım. Birini halletsem diğeri geliyordu. Ah nefret ediyordum bunlardan. Neden herkes bana sorun çıkarıyordu?

Yakasından tuttuğum çocuk kanayan burnunu gömleğine silip "Seni öldürecek" dediğinde güldüm ve onu yere atarken "Bunu daha önce de duydum" deyip yere serdiğim adamların yanından uzaklaşmak için doğruldum. Önüme bi adam daha çıktığında ofladım. Sıkılmıştım artık.

Çocuk üzerime saldıracakken "Yeter ama" diye söylendim.

Tam o sırada kalın bi erkek sesi "Kaldır ellerini" diye bağırdı. Çocuğun omzundan gördüğüm kadarıyla bi polisti. Ve silahını bize doğrultmuştu. Tabi benim geceyi karakolda geçirmek gibi bi niyetim yoktu.

Ani hareketle çocuğu polisin üzerine itelerken arkama bakmadan kaçmaya başladım. Birisi ateş etmişti ama neyseki iyi nişancı değildi. Biraz uzaklaşıp ana caddeye çıktığımda insanlar bana bakmaya başlamıştı. Üstüm başım toz duman içindeydi ve alnım kanıyordu. Yani bakmaları normaldı.

Üstümü silkeleyip alnımı gömleğimin koluna silerken gözlerimle etrafı taradım. Bi arabaya ihtiyacım vardı. Etraf biraz kalabalık olduğundan bu zor olacaktı. Yıkık dökük arabaları es geçip lüks arabaların park edildiği yere geldiğimde Supra'yla Scion Fr-s arasında kaldım. En sonunda siyah Scion'un kapısına yanaşıp cebimdeki çakıyı çıkardım ve etrafı kolaçan ettim. İnsanlara farkettirmeden kapıyı açtığımda aceleyle binip kapıyı kapattım ve düz kontak yapıp arabayı çalıştırdım.

Sertçe caddeden uzaklaşırken radyodan bi kanal açıp sesini arttırdım. En sevdiğim şeylerden biriydi, yüksek sesle müzik dinlemek. Aklımdaki düşünceleri uzaklaştırıyordu. O yüzden hep yüksek ritimli şarkılar dinlerdim.
Yan koltuktaki sigara ve çakmağı görmemle bu arabanın bi adama ait olduğunu anladım. Çakmak deseninden belliydi. İçinden bi tane alıp ağzıma götürdükten sonra o çakmakla yaktım. Dumanı içime çekerken hızımı arttırdım. Çaldığım tek şey arabaydı. O da sadece ihtiyacım olduğunda. Ama gerekmedikçe kimsenin birşeyine dokunmazdım.